Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach reklamowych i statystycznych oraz w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Korzystanie z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia.
x
Akt prawny
Ustawa
z dnia 16 kwietnia 2004 r.
o ochronie przyrody 1)
(Tekst jednolity)
Dodaj akt prawny»
 
Identyfikator Dz.U.2013.627
Data wydania 2004-04-16 
Data publikacji 2004-04-30 
Data wejścia w życie 2004-05-01
Rodzaj aktu Ustawa 
Organ wydający Sejm 
Status Obowiązujący
Ostatnie zmiany
2023-09-15
2023-08-24
2022-11-21
2022-10-26
2022-08-17
2022-01-13
2021-09-17
2020-03-18
2019-09-24
2019-09-05
2018-12-13
2018-11-30
2018-03-30
2018-01-03
2017-08-25
2017-08-23
2017-06-02
2017-01-20
2017-01-11
2016-12-30
2016-12-30
2016-03-31
2015-11-23
2015-07-28
2015-06-10
2015-02-17
2014-12-23
2014-08-21
2014-06-27
2014-06-18
2013-06-03
2020-08-12
Tabela zmian »
Dodaj wymaganie własne»
Rozdział 10
Skutki prawne objęcia ochroną

                        
        Art. 126. 1. Skarb Państwa odpowiada za szkody wyrządzone przez:
1) żubry - w uprawach, płodach rolnych lub w gospodarstwie leśnym;
2) wilki - w pogłowiu zwierząt gospodarskich;
3) rysie - w pogłowiu zwierząt gospodarskich;
4) niedźwiedzie - w pasiekach, w pogłowiu zwierząt gospodarskich oraz w uprawach
    rolnych;
5) bobry - w gospodarstwie rolnym, leśnym lub rybackim.
        2. Odpowiedzialność, o której mowa w ust. 1, nie obejmuje utraconych korzyści.
        3. Oględzin i szacowania szkód, o których mowa w ust. 1, a także ustalania wysokości odszkodowania i jego wypłaty, dokonuje regionalny dyrektor ochrony środowiska, a na obszarze parku narodowego dyrektor tego parku.
        4. Właściciele lub użytkownicy gospodarstw rolnych i leśnych mogą współdziałać z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska, a na obszarze parku narodowego - z dyrektorem tego parku, w zakresie sposobów zabezpieczania upraw i płodów rolnych, lasów oraz zwierząt gospodarskich przed szkodami powodowanymi przez zwierzęta, o których mowa w ust. 1.
        5. Współdziałanie, o którym mowa w ust. 4, może obejmować budowę urządzeń lub wykonanie zabiegów zapobiegających szkodom, finansowane z budżetu właściwego miejscowo dyrektora parku narodowego lub regionalnego dyrektora ochrony środowiska, w ramach zawartych umów cywilnoprawnych.
        6. Odszkodowanie nie przysługuje:
1) osobom, którym przydzielono grunty stanowiące własność Skarbu Państwa;
2) jeżeli poszkodowany:
    a) nie dokonał sprzętu upraw lub płodów rolnych w ciągu 14 dni od zakończenia
        zbiorów tego gatunku roślin w danym regionie,
    b) nie wyraził zgody na budowę przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska lub
        dyrektora parku narodowego urządzeń lub wykonanie zabiegów zapobiegających szkodom;
3) za szkody:
    a) powstałe w mieniu Skarbu Państwa, z wyłączeniem mienia oddanego do gospodarczego
        korzystania na podstawie Kodeksu cywilnego,
    b) nieprzekraczające w ciągu roku wartości 100 kg żyta w przeliczeniu na jeden hektar
        uprawy,
    c) w uprawach rolnych założonych z naruszeniem powszechnie stosowanych wymogów
        agrotechnicznych,
    d) wyrządzone przez wilki, niedźwiedzie lub rysie w pogłowiu zwierząt gospodarskich
        pozostawionych, w okresie od zachodu do wschodu słońca, bez bezpośredniej opieki.
        7. Szkody wyrządzone przez zwierzęta łowne, występujące w parkach narodowych, strefach ochronnych zwierząt łownych oraz w rezerwatach przyrody szacuje się oraz dokonuje wypłaty odszkodowań według zasad określonych w rozdziale 9 ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz. U. z 2005 r. Nr 127, poz. 1066, z późn. zm.16)).
        8. Szacowanie szkód wyrządzonych przez zwierzęta łowne w strefie ochronnej zwierząt łownych należy do zadań Służby Parku Narodowego, a w rezerwatach przyrody - do sprawującego nadzór nad rezerwatem.
        9. Odszkodowania za szkody spowodowane przez zwierzęta łowne w parku narodowym oraz strefie ochronnej zwierząt łownych są pokrywane ze środków parku narodowego, a za szkody spowodowane w rezerwatach przyrody - ze środków regionalnej dyrekcji ochrony środowiska.
        10. W sprawach spornych dotyczących wysokości odszkodowań za szkody wyrządzone przez zwierzęta, o których mowa w ust. 1, orzekają sądy powszechne.
        11. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa i ministrem właściwym do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania przy szacowaniu szkód oraz sposób wypłaty odszkodowań za szkody, o których mowa w ust. 1, a także wzory dokumentów dotyczących szacowania szkód i wyliczania odszkodowań oraz terminy zgłoszenia i szacowania szkody, kierując się potrzebą dokonywania oceny rzeczywistej szkody oraz przyjęcia wysokości wyceny szkody według cen rynkowych.
        12. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wymienione w ust. 1 gatunki zwierząt chronionych wyrządzających szkody, za które odpowiada Skarb Państwa, kierując się potrzebą utrzymania ochrony gatunkowej zwierząt zagrożonych wyginięciem i wyrządzających szkody w gospodarce człowieka.
                        

.
.
.

Dostęp do pełnej treści po zalogowaniu oraz wykupieniu dostępu.


Dostęp do pełnej treści po zalogowaniu oraz wykupieniu dostępu.

Wymagania prawne (19)
Wymagania Własne (0)
 Brak wymagań Własnych
Druki (0)
 Brak druków
Akty wykonawcze (10)
nowe uchylone zmiana