Art. 1. 1. Ustawa określa:
1) działalność w zakresie pokojowego wykorzystywania energii atomowej związaną
    z rzeczywistym i potencjalnym narażeniem na promieniowanie jonizujące od sztucznych
    źródeł promieniotwórczych, materiałów jądrowych, urządzeń wytwarzających
    promieniowanie jonizujące, odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego;
2) obowiązki kierownika jednostki organizacyjnej wykonującej tę działalność;
3) organy właściwe w sprawach bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej;
4) zasady odpowiedzialności cywilnej za szkody jądrowe;
5) zasady wypełniania zobowiązań międzynarodowych, w tym w ramach Unii Europejskiej,
    dotyczących bezpieczeństwa jądrowego, ochrony przed promieniowaniem jonizującym oraz
    zabezpieczeń materiałów jądrowych i kontroli technologii jądrowych.
        2. Ustawa określa także kary pieniężne za naruszenie przepisów dotyczących bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej oraz tryb ich nakładania.
        3. Ustawę stosuje się również do działalności wykonywanej w warunkach zwiększonego, w wyniku działania człowieka, narażenia na naturalne promieniowanie jonizujące.
        4. Ustawa ponadto określa zasady monitorowania skażeń promieniotwórczych i reguluje działania podejmowane w przypadku zdarzeń radiacyjnych, jak również w przypadku długotrwałego narażenia w następstwie zdarzenia radiacyjnego lub działalności wykonywanej w przeszłości.
        5. Ustawa określa również szczególne zasady ochrony osób przed zagrożeniami wynikającymi ze stosowania promieniowania jonizującego w celach medycznych lub w celu obrazowania pozamedycznego.