§ 21. O wsparcie budowy lub rozbudowy infrastruktury dla dystrybucji lub sprzedaży gazu ziemnego lub wodoru, lub infrastruktury do ładowania pojazdów energią elektryczną, wykorzystywanych w transporcie może ubiegać się przedsiębiorca, który posiada siedzibę lub oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 22. Wsparcie, o którym mowa w § 21, może zostać przeznaczone na realizację zadań inwestycyjnych w zakresie:
1) budowy lub rozbudowy infrastruktury dla dystrybucji lub sprzedaży gazu ziemnego;
2) budowy lub rozbudowy infrastruktury do ładowania pojazdów energią elektryczną:
a) o normalnej mocy wykorzystywanej w transporcie,
b) o dużej mocy wykorzystywanej w transporcie,
c) dla drogowego transportu publicznego;
3) budowy lub rozbudowy infrastruktury dla dystrybucji lub sprzedaży wodoru.

§ 23. Do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o którym mowa w § 21, zalicza się:
1) cenę nabycia nieruchomości lub koszty dzierżawy nieruchomości w okresie realizacji
inwestycji,
2) cenę nabycia środków trwałych lub koszt ich wytworzenia we własnym zakresie,
3) koszty montażu i robót budowlanych,
4) koszty instalacji przyłączeniowej,
5) cenę nabycia wartości niematerialnych i prawnych,
6) koszty związane z budową magazynów energii,
7) koszty dokumentacji technicznej,
8) koszty testów i odbiorów, jeżeli zwiększają wartość środków trwałych,
9) podatki i opłaty niezbędne dla realizacji prac inwestycyjnych, poniesione w okresie
ich trwania, inne niż podatek akcyzowy oraz podatek od towarów i usług,
10) podatek od towarów i usług, związany z realizacją inwestycji, jeżeli podmiotowi
ubiegającemu się o wsparcie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego
o kwotę podatku naliczonego, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów
i usług
- dotyczące infrastruktury wykorzystywanej wyłącznie na potrzeby dystrybucji lub sprzedaży gazu ziemnego, wodoru, lub budowy lub rozbudowy infrastruktury do ładowania pojazdów energią elektryczną, wykorzystywanych w transporcie.

§ 24. Wsparcie, o którym mowa w § 21, wynosi:
1) w przypadku budowy infrastruktury dla dystrybucji lub sprzedaży gazu ziemnego -
nie więcej niż 50% kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa
w § 23, przy czym wsparcie na inwestycję związaną z budową jednej stacji tankowania:
a) sprężonego gazu ziemnego (CNG), w tym pochodzącego z biometanu - nie może
przekroczyć 750 000 zł,
b) skroplonego gazu ziemnego (LNG), w tym pochodzącego z biometanu - nie może
przekroczyć 1 200 000 zł;
2) w przypadku budowy lub rozbudowy infrastruktury o normalnej mocy do ładowania pojazdów
energią elektryczną wykorzystywaną w transporcie - nie więcej niż 50% kosztów
kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa w § 23, przy czym wsparcie
na inwestycję związaną z budową jednej stacji ładowania nie może przekroczyć
25 500 zł;
3) w przypadku budowy lub rozbudowy infrastruktury o dużej mocy do ładowania pojazdów
energią elektryczną wykorzystywaną w transporcie - nie więcej niż 50% kosztów
kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa w § 23, przy czym wsparcie
na inwestycję związaną z budową jednej stacji ładowania nie może przekroczyć
150 000 zł;
4) w przypadku budowy infrastruktury ładowania drogowego transportu publicznego -
nie więcej niż 50% kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa
w § 23, przy czym wsparcie na inwestycję polegającą na budowie jednej stacji ładowania
nie może przekroczyć 240 000 zł;
5) w przypadku budowy lub rozbudowy infrastruktury do dystrybucji lub sprzedaży wodoru -
nie więcej niż 50% kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem, o których mowa
w § 23, przy czym wsparcie na inwestycję związaną z budową lub rozbudową jednego
punktu tankowania nie może przekroczyć 3 000 000 zł.

§ 25. Wsparcie, o którym mowa w § 21, jest udzielane podmiotowi, który zobowiązał się do zapewnienia:
1) trwałości projektu przez co najmniej 2 lata od dnia oddania infrastruktury
do użytkowania, a w przypadku gdy podmiotem ubiegającym się o wsparcie jest operator
publicznego transportu zbiorowego przez co najmniej 5 lat od dnia oddania
infrastruktury do użytkowania;
2) ogólnodostępności stacji ładowania pojazdów elektrycznych lub stacji tankowania gazem
ziemnym, lub wodorem, przez co najmniej 2 lata od dnia oddania infrastruktury objętej
wsparciem do użytkowania, z wyłączeniem infrastruktury ładowania drogowego transportu
publicznego oraz infrastruktury dla dystrybucji lub sprzedaży gazu ziemnego służącej
wyłącznie do tankowania pojazdów drogowego transportu publicznego;
3) zgodności infrastruktury do ładowania pojazdów energią elektryczną objętej wsparciem
z wymaganiami technicznymi i eksploatacyjnymi określonymi w art. 13 ustawy
o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz w przepisach wydanych na podstawie
art. 17 tej ustawy, z wyłączeniem infrastruktury, o której mowa w § 22 pkt 3;
4) zgodności infrastruktury dla dystrybucji lub sprzedaży sprężonego gazu ziemnego (CNG),
w tym pochodzącego z biometanu, z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych
na podstawie art. 29 ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych;
5) zgodności infrastruktury dla dystrybucji lub sprzedaży skroplonego gazu ziemnego (LNG),
w tym pochodzącego z biometanu, z wymaganiami określonymi w art. 25 ustawy
o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz w przepisach wydanych na podstawie
art. 29 tej ustawy.