Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach reklamowych i statystycznych oraz w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Korzystanie z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia.
x
Akt prawny
Rozporządzenie Ministra Gospodarki
z dnia 8 kwietnia 2013 r.
w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących prowadzenia ruchu odkrywkowego zakładu górniczego 1),2),3)
Dodaj akt prawny»
 
Identyfikator Dz.U.2013.1008
Data wydania 2013-04-08 
Data publikacji 2013-09-02 
Data wejścia w życie 2013-09-17
Rodzaj aktu Rozporządzenie 
Organ wydający Minister Gospodarki 
Status Obowiązujący
Ostatnie zmiany
2020-07-01
Tabela zmian »
Dodaj wymaganie własne»
Rozdział 3
Zagrożenia


        § 48. 1. Oceny zagrożeń występujących w ruchu zakładu górniczego dokonuje kierownik ruchu zakładu górniczego, który w szczególności:
1) w uzasadnionych przypadkach powołuje zespół lub zespoły do rozpoznawania i zapobiegania zagrożeniom występującym w ruchu zakładu górniczego oraz ustala tryb ich działania;
2) na podstawie opinii zespołu lub zespołów, o których mowa w pkt 1:
    a) określa zasady prowadzenia ruchu zakładu górniczego w warunkach występujących
        zagrożeń,
    b) ocenia możliwość zaistnienia wstrząsów sejsmicznych o energii równej lub większej
        niż 1 x 106J;
3) określa w zakładzie górniczym, w którym przewiduje się lub zostało stwierdzone
    występowanie zagrożeń dla zdrowia osób lub bezpieczeństwa ruchu tego zakładu,
    zagrożone rejony, strefy lub stanowiska pracy;
4) jest odpowiedzialny za utrzymanie zgodności warunków środowiska pracy z wymaganiami
    określonymi w przepisach prawa pracy.
        2. Zasady prowadzenia ruchu zakładu górniczego, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, zawierają ustalenia dotyczące:
1) technologii wykonywania robót górniczych, w tym stosowanych maszyn i przyjętych
    parametrów skarp i zboczy;
2) nadzoru nad prowadzonymi robotami;
3) systemów odwadniania;
4) wykonywania pomiarów i kontroli.

        § 49. 1. W przypadku złóż lub ich części, które zostały zaliczone do odpowiedniego stopnia zagrożenia osuwiskowego:
1) na mapach przeglądowych wyrobisk górniczych oznacza się odpowiednio rejony,
    w których mogą wystąpić osuwiska;
2) na podstawie bieżącego rozpoznania warunków geologiczno-górniczych prognozuje się
    możliwość wystąpienia stref, w których będą istniały warunki sprzyjające powstaniu
    osuwisk;
3) w zakresie i z częstotliwością określoną przez kierownika ruchu zakładu górniczego
    dokumentuje się warunki geologiczno-górnicze, hydrogeologiczne oraz inne czynniki
    mogące mieć wpływ na powstanie osuwiska.
        2. Udokumentowane osuwiska lub objawy braku stateczności skarp i zboczy spowodowane przez czynniki geologiczne oznacza się na mapach podstawowych i przeglądowych wyrobisk górniczych odrębnie dla poszczególnych poziomów.
        3. Warunki stateczności oraz parametry skarp i zboczy określa kierownik ruchu zakładu górniczego na podstawie opinii służby geologicznej.

        § 50. 1. Jeżeli w związku z ruchem zakładu górniczego zaistniał wstrząs sejsmiczny o energii równej lub większej niż 1 x 106J:
1) w zakładzie górniczym tworzy się stację lub stacje geofizyki górniczej, w której
    dokonuje się bieżącej analizy aktywności sejsmicznej górotworu i ocenia się możliwość
    zaistnienia kolejnych wstrząsów sejsmicznych;
2) kierownik ruchu zakładu górniczego, na podstawie opinii zespołu, o którym mowa
    w § 48 ust. 1 pkt 1, określa:
    a) sposób organizacji badań i interpretacji skutków tych wstrząsów oraz metod
        usuwania zagrożenia sejsmicznego,
    b) rodzaj, zakres i sposób wykorzystania metod stosowanych do oceny możliwości
        zaistnienia kolejnych wstrząsów sejsmicznych.
        2. Każdy zaistniały w zakładzie górniczym wstrząs sejsmiczny o energii równej albo większej niż 1 x 105J lokalizuje się i nanosi na mapy przeglądowe wyrobisk górniczych.

        § 51. 1. Studnie odwadniające i otwory wiertnicze, w których stwierdzono występowanie gazów szkodliwych i wybuchowych przekraczających wartości dopuszczalne określone w przepisach ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380, z 2010 r. Nr 57, poz. 353 oraz z 2012 r. poz. 908) oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 227 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.5)), uznaje się za miejsce zagrożenia gazowego.
        2. Strefy zagrożenia gazowego zabezpiecza się przed wstępem osób nieupoważnionych w sposób ustalony przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
        3. Pracowników zatrudnionych w strefach zagrożenia gazowego wyposaża się w środki ochrony indywidualnej oraz w aparaturę do kontrolnych pomiarów stężeń gazów.
        4. Jeżeli dokument bezpieczeństwa tego wymaga, instaluje się przyrządy mierzące stężenia gazów w określonych miejscach w sposób automatyczny i ciągły, a także automatyczne urządzenia alarmujące oraz urządzenia automatycznie odcinające prąd w instalacjach elektrycznych i silnikach spalinowych. Wyniki pomiarów automatycznych rejestruje i przechowuje się zgodnie z wymaganiami dokumentu bezpieczeństwa.

        § 52. 1. W zakładzie górniczym, w którym występują pyły palne, sposób zapobiegania i zwalczania ich zapłonów opracowuje kierownik ruchu zakładu górniczego.
        2. Miejsca zagrożone zapłonem pyłów oznakowuje się tablicami ostrzegawczymi o zakazie używania ognia.

        § 52. Instalacje, urządzenia lub obiekty, które w przypadku uszkodzenia lub awarii mogłyby stać się źródłem zagrożenia dla otoczenia, lokalizuje się w sposób umożliwiający likwidację zagrożenia.

.
.
.

Dostęp do pełnej treści po zalogowaniu oraz wykupieniu dostępu.


Dostęp do pełnej treści po zalogowaniu oraz wykupieniu dostępu.

Wymagania prawne (0)
 Brak wymagań
Wymagania Własne (0)
 Brak wymagań Własnych
Druki (0)
 Brak druków
Akty wykonawcze (0)
 Brak aktów wykonawczych
nowe uchylone zmiana