Identyfikator | Dz.U.2017.286 | |
---|---|---|
Data wydania | 2009-07-17 | |
Data publikacji | 2009-08-18 | |
Data wejścia w życie | 2009-09-18 | |
Rodzaj aktu | Ustawa | |
Organ wydający | Sejm | |
Status | ![]() | |
Ostatnie zmiany | ![]() 2024-12-27 2024-06-05 2021-06-10 2020-12-22 2020-02-21 2019-08-09 2019-04-19 2019-03-05 2018-12-31 2018-08-30 2017-02-17 2017-10-27 2016-12-30 2016-12-30 2016-04-19 2016-03-02 2015-12-29 2015-08-25 2014-08-21 2013-09-19 2013-01-30 2012-08-22 2012-04-27 2011-06-13 2010-12-28 2009-12-18 2021-11-24 | |
Tabela zmian » |
Art. 21a. 1. Minister właściwy do spraw klimatu realizuje uprawnienia i obowiązki państwa członkowskiego, o których mowa w art. 5, art. 7, art. 8 i art. 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie wiążących rocznych redukcji emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie od 2021 r. do 2030 r. przyczyniających się do działań na rzecz klimatu w celu wywiązania się z zobowiązań wynikających z Porozumienia paryskiego oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 525/2013 (Dz. Urz. UE L 156 z 19.06.2018, str. 26), zwanego dalej "rozporządzeniem (UE) 2018/842", kierując się strategią zarządzania krajowym limitem emisji gazów cieplarnianych.
2. Strategia zarządzania krajowym limitem emisji gazów cieplarnianych zawiera w szczególności założenia i wytyczne metodyki rozliczania i prognozowania emisji gazów cieplarnianych nieobjętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, z uwzględnieniem:
1) rzeczywistych emisji gazów cieplarnianych nieobjętych systemem handlu uprawnieniami
do emisji gazów cieplarnianych w danym roku w Rzeczypospolitej Polskiej i innych
państwach członkowskich Unii Europejskiej;
2) prognozowanych w kolejnych latach krajowych emisji gazów cieplarnianych nieobjętych
systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Rzeczypospolitej
Polskiej i innych państwach członkowskich Unii Europejskiej;
3) ceny jednostek rocznych limitów emisji, o ile będzie ona znana;
4) wielkości popytu i podaży jednostek rocznych limitów emisji na rynku unijnym;
5) tendencji w zakresie przemieszczania emisji gazów cieplarnianych objętych systemem
handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych poza ten system.
3. Strategię zarządzania krajowym limitem emisji gazów cieplarnianych opracowuje minister właściwy do spraw klimatu i uzgadniają z członkami Rady Ministrów.
4. Rada Ministrów przyjmuje strategię zarządzania krajowym limitem emisji gazów cieplarnianych w drodze uchwały.
5. Do strategii zarządzania krajowym limitem emisji gazów cieplarnianych nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r. poz. 1295 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 1378 i 2327).
6. Rozliczanie emisji gazów cieplarnianych nieobjętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych polega na równoważeniu krajowej rocznej emisji gazów cieplarnianych nieobjętych tym systemem jednostkami rocznych limitów emisji, jednostkami, o których mowa w art. 21b, lub jednostkami, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 4.