§ 4. 1. W obiektach oraz na terenach przyległych do nich jest zabronione wykonywanie następujących czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji:
1) używanie otwartego ognia, palenie tytoniu i stosowanie innych czynników mogących
    zainicjować zapłon materiałów występujących:
    a) w strefie zagrożenia wybuchem, z wyjątkiem urządzeń przeznaczonych do tego celu,
        spełniających wymagania określone w przepisach rozporządzenia Ministra Gospodarki
        z dnia 22 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń i systemów
        ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem
        (Dz. U. Nr 263, poz. 2203),
    b) w miejscach występowania materiałów niebezpiecznych pożarowo;
2) użytkowanie instalacji, urządzeń i narzędzi niesprawnych technicznie lub w sposób
    niezgodny z przeznaczeniem albo warunkami określonymi przez producenta bądź
    niepoddawanych okresowym kontrolom, o zakresie i częstotliwości wynikających
    z przepisów prawa budowlanego, jeżeli może się to przyczynić do powstania pożaru,
    wybuchu lub rozprzestrzenienia ognia;
3) garażowanie pojazdów silnikowych w obiektach i pomieszczeniach nieprzeznaczonych
    do tego celu, jeżeli nie opróżniono zbiornika paliwa pojazdu i nie odłączono na stałe
    zasilania akumulatorowego pojazdu;
4) rozgrzewanie za pomocą otwartego ognia smoły i innych materiałów w odległości
    mniejszej niż 5 m od obiektu, przyległego do niego składowiska lub placu składowego
    z materiałami palnymi, przy czym jest dopuszczalne wykonywanie tych czynności
    na dachach o konstrukcji i pokryciu niepalnym w budowanych obiektach, a w pozostałych,
    jeżeli zostaną zastosowane odpowiednie, przeznaczone do tego celu podgrzewacze;
5) rozpalanie ognia, wysypywanie gorącego popiołu i żużla lub wypalanie wierzchniej
    warstwy gleby i traw, w miejscu umożliwiającym zapalenie się materiałów palnych albo
    sąsiednich obiektów;
6) składowanie poza budynkami w odległości mniejszej niż 4 m od granicy działki
    sąsiedniej materiałów palnych, w tym pozostałości roślinnych, gałęzi i chrustu;
7) użytkowanie elektrycznych urządzeń ogrzewczych ustawionych bezpośrednio na podłożu
    palnym, z wyjątkiem urządzeń eksploatowanych zgodnie z warunkami określonymi przez
    producenta;
8) przechowywanie materiałów palnych oraz stosowanie elementów wystroju i wyposażenia
    wnętrz z materiałów palnych w odległości mniejszej niż 0,5 m od:
    a) urządzeń i instalacji, których powierzchnie zewnętrzne mogą nagrzewać się do
        temperatury przekraczającej 373,15 K (100 °C),
    b) linii kablowych o napięciu powyżej 1 kV, przewodów uziemiających oraz przewodów
        odprowadzających instalacji piorunochronnej oraz czynnych rozdzielnic prądu
        elektrycznego, przewodów elektrycznych siłowych i gniazd wtykowych siłowych
        o napięciu powyżej 400 V;
9) stosowanie na osłony punktów świetlnych materiałów palnych, z wyjątkiem materiałów
    trudno zapalnych i niezapalnych, jeżeli zostaną umieszczone w odległości co najmniej
    0,05 m od żarówki;
10) instalowanie opraw oświetleniowych oraz osprzętu instalacji elektrycznych, takich jak
    wyłączniki, przełączniki, gniazda wtyczkowe, bezpośrednio na podłożu palnym, jeżeli
    ich konstrukcja nie zabezpiecza podłoża przed zapaleniem;
11) składowanie materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej służących ewakuacji
    lub umieszczanie przedmiotów na tych drogach w sposób zmniejszający ich szerokość albo
    wysokość poniżej wymaganych wartości określonych w przepisach techniczno-budowlanych;
12) składowanie materiałów palnych w pomieszczeniach technicznych, na nieużytkowych
    poddaszach i strychach oraz na drogach komunikacji ogólnej w piwnicach;
13) przechowywanie pełnych, niepełnych i opróżnionych butli przeznaczonych do gazów
    palnych na nieużytkowych poddaszach i strychach oraz w piwnicach;
14) zamykanie drzwi ewakuacyjnych w sposób uniemożliwiający ich natychmiastowe użycie
    w przypadku pożaru lub innego zagrożenia powodującego konieczność ewakuacji;
15) blokowanie drzwi i bram przeciwpożarowych w sposób uniemożliwiający ich samoczynne
    zamknięcie w przypadku powstania pożaru;
16) lokalizowanie elementów wystroju wnętrz, instalacji i urządzeń w sposób zmniejszający
    wymiary drogi ewakuacyjnej poniżej wartości wymaganych w przepisach techniczno-
    budowlanych;
17) wykorzystywanie drogi ewakuacyjnej z sali widowiskowej lub innej o podobnym
    przeznaczeniu, w której następuje jednoczesna wymiana publiczności lub użytkowników,
    jako miejsca oczekiwania na wejście do tej sali;
18) uniemożliwianie lub ograniczanie dostępu do:
    a) gaśnic i urządzeń przeciwpożarowych,
    b) przeciwwybuchowych urządzeń odciążających,
    c) źródeł wody do celów przeciwpożarowych,
    d) urządzeń uruchamiających instalacje gaśnicze i sterujących takimi instalacjami oraz
        innymi instalacjami wpływającymi na stan bezpieczeństwa pożarowego obiektu,
    e) wyjść ewakuacyjnych albo okien dla ekip ratowniczych,
    f) wyłączników i tablic rozdzielczych prądu elektrycznego oraz kurków głównych
        instalacji gazowej,
    g) krat zewnętrznych i okiennic, które zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi
        powinny otwierać się od wewnątrz mieszkania lub pomieszczenia;
19) napełnianie gazem płynnym butli na stacjach paliw, stacjach gazu płynnego i w innych
    obiektach nieprzeznaczonych do tego celu;
20) dystrybucja i przeładunek ropy naftowej i produktów naftowych w obiektach
    i na terenach nieprzeznaczonych do tego celu.
        2. Właściciele, zarządcy lub użytkownicy budynków oraz placów składowych i wiat, z wyjątkiem budynków mieszkalnych jednorodzinnych:
1) utrzymują urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice w stanie pełnej sprawności technicznej
    i funkcjonalnej;
2) wyposażają obiekty w przeciwpożarowe wyłączniki prądu zgodnie z przepisami
    techniczno-budowlanymi;
3) umieszczają w widocznych miejscach instrukcje postępowania na wypadek pożaru wraz
    z wykazem telefonów alarmowych;
4) oznakowują znakami zgodnymi z Polskimi Normami:
    a) drogi i wyjścia ewakuacyjne z wyłączeniem budynków mieszkalnych oraz pomieszczenia,
        w których zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi są wymagane co najmniej
        2 wyjścia ewakuacyjne, w sposób zapewniający dostarczenie informacji niezbędnych
        do ewakuacji,
    b) miejsca usytuowania urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic,
    c) miejsca usytuowania elementów sterujących urządzeniami przeciwpożarowymi,
    d) miejsca usytuowania nasady umożliwiającej zasilanie instalacji wodociągowej
        przeciwpożarowej, kurków głównych instalacji gazowej oraz materiałów
        niebezpiecznych pożarowo,
    e) pomieszczenia i tereny z materiałami niebezpiecznymi pożarowo,
    f) drabiny ewakuacyjne, rękawy ratownicze, pojemniki z maskami ucieczkowymi, miejsca
        zbiórki do ewakuacji, miejsca lokalizacji kluczy do wyjść ewakuacyjnych,
    g) dźwigi dla straży pożarnej,
    h) przeciwpożarowe zbiorniki wodne, zbiorniki technologiczne stanowiące uzupełniające
        źródło wody do celów przeciwpożarowych, punkty poboru wody, stanowiska czerpania
        wody,
    i) drzwi przeciwpożarowe,
    j) drogi pożarowe,
    k) miejsca zaklasyfikowane jako strefy zagrożenia wybuchem;
5) umieszczają, przy wjazdach do garaży zamkniętych z podłogą znajdującą się poniżej
    poziomu terenu, czytelną informację o dopuszczeniu lub niedopuszczeniu parkowania
    w tych garażach samochodów zasilanych gazem płynnym propan-butan, o których mowa
    w przepisach techniczno-budowlanych.
        3. Wokół placów składowych i składowisk przy obiektach oraz przy obiektach tymczasowych o konstrukcji palnej musi być zachowany pas ochronny o minimalnej szerokości 2 m i nawierzchni z materiałów niepalnych lub gruntowej oczyszczonej.
        4. Składowanie materiałów palnych pod ścianami obiektu związanych z jego funkcją, z wyjątkiem materiałów niebezpiecznych pożarowo, jest dopuszczalne pod warunkiem:
1) nieprzekroczenia maksymalnej powierzchni strefy pożarowej, określonej dla tego
    obiektu;
2) zachowania dostępu do obiektu na wypadek działań ratowniczych;
3) nienaruszenia minimalnej odległości od obiektów sąsiednich, wymaganej z uwagi
    na bezpieczeństwo pożarowe;
4) zachowania minimalnej odległości 5 m od drogi pożarowej.
5.Właściciele, zarządcy i użytkownicy stacji paliw umieszczają na odmierzaczu gazu
    płynnego informacje o nienapełnianiu butli.
        6. Właściciele, zarządcy i użytkownicy obiektów produkcyjnych i magazynowych przeprowadzają regularne czynności porządkowe w miejscach, w których występują pyły palne zalegające w warstwach, zgodnie z zasadami określonymi w Polskich Normach.

        § 5. Właściciele lub zarządcy terenów utrzymują znajdujące się na nich drogi pożarowe w stanie umożliwiającym wykorzystanie tych dróg przez pojazdy jednostek ochrony przeciwpożarowej zgodnie z przepisami dotyczącymi przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych.
        § 6. 1.Właściciele, zarządcy lub użytkownicy obiektów bądź ich części stanowiących odrębne strefy pożarowe, przeznaczonych do wykonywania funkcji użyteczności publicznej, zamieszkania zbiorowego, produkcyjnych, magazynowych oraz inwentarskich, zapewniają i wdrażają instrukcję bezpieczeństwa pożarowego, zawierającą:
1) warunki ochrony przeciwpożarowej, wynikające z przeznaczenia, sposobu użytkowania,
    prowadzonego procesu technologicznego, magazynowania (składowania) i warunków
    technicznych obiektu, w tym zagrożenia wybuchem;
2) określenie wyposażenia w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice oraz sposoby
    poddawania ich przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym;
3) sposoby postępowania na wypadek pożaru i innego zagrożenia;
4) sposoby zabezpieczenia prac niebezpiecznych pod względem pożarowym, jeżeli takie prace
    są przewidywane;
5) warunki i organizację ewakuacji ludzi oraz praktyczne sposoby ich sprawdzania;
6) sposoby zapoznania użytkowników obiektu, w tym zatrudnionych pracowników, z przepisami
    przeciwpożarowymi oraz treścią przedmiotowej instrukcji;
7) zadania i obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej dla osób będących ich stałymi
    użytkownikami;
8) plany obiektów, obejmujące także ich usytuowanie, oraz terenu przyległego,
    z uwzględnieniem graficznych danych dotyczących w szczególności:
    a) powierzchni, wysokości i liczby kondygnacji budynku,
    b) odległości od obiektów sąsiadujących,
    c) parametrów pożarowych występujących substancji palnych,
    d) występującej gęstości obciążenia ogniowego w strefie pożarowej lub w strefach
        pożarowych,
    e) kategorii zagrożenia ludzi, przewidywanej liczby osób na każdej kondygnacji
        i w poszczególnych pomieszczeniach,
    f) lokalizacji pomieszczeń i przestrzeni zewnętrznych zaklasyfikowanych jako strefy
        zagrożenia wybuchem,
    g) podziału obiektu na strefy pożarowe,
    h) warunków ewakuacji, ze wskazaniem kierunków i wyjść ewakuacyjnych,
    i) miejsc usytuowania urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, kurków głównych instalacji
        gazowej, materiałów niebezpiecznych pożarowo oraz miejsc usytuowania elementów
        sterujących urządzeniami przeciwpożarowymi,
    j) wskazania dojść do dźwigów dla ekip ratowniczych,
    k) hydrantów zewnętrznych oraz innych źródeł wody do celów przeciwpożarowych,
    l) dróg pożarowych i innych dróg dojazdowych, z zaznaczeniem wjazdów na teren
        ogrodzony;
9) wskazanie osób lub podmiotów opracowujących instrukcję.
        2. Warunki ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz plany, o których mowa w ust. 1 pkt 8, w stosunku do obiektów i terenów wymienionych w § 28 ust. 1, są przekazywane do właściwego miejscowo komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej w celu ich wykorzystania na potrzeby planowania, organizacji i prowadzenia działań ratowniczych.
        3. Sposób przechowywania dokumentów, o których mowa w ust. 2, powinien zapewnić możliwość ich natychmiastowego wykorzystania na potrzeby prowadzenia działań ratowniczych.
        4. Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej może zwolnić właściciela, zarządcę lub użytkownika obiektu z przekazania dokumentów, o których mowa w ust. 2, jeżeli nie spowoduje to niespełnienia wymagań, o których mowa w ust. 3, oraz żądać ich uzupełnienia w uzasadnionych przypadkach.
        5. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, mogą być przekazywane w formie elektronicznej.
        6. Instrukcja, o której mowa w ust. 1, może stanowić w obiektach produkcyjnych, magazynowych i inwentarskich część instrukcji technologiczno-ruchowej, a w obiektach znajdujących się na terenach zamkniętych, służących obronności państwa oraz obiektach zlokalizowanych na terenach zakładów karnych i aresztów śledczych część planu ochrony lub działań ratowniczych.
        7. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego jest poddawana okresowej aktualizacji, co najmniej raz na 2 lata, a także po takich zmianach sposobu użytkowania obiektu lub procesu technologicznego, które wpływają na zmianę warunków ochrony przeciwpożarowej.
        8. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego nie jest wymagana dla obiektów lub ich części, o których mowa w ust. 1, jeżeli nie występuje w nich strefa zagrożenia wybuchem, a ponadto:
1) kubatura brutto budynku lub jego części stanowiącej odrębną strefę pożarową nie
    przekracza 1 000 m³, z zastrzeżeniem pkt 2;
2) kubatura brutto budynku inwentarskiego nie przekracza 1 500 m³;
3) powierzchnia strefy pożarowej obiektu innego niż budynek nie przekracza 1 000 m².
        9. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego powinna się znajdować w miejscach dostępnych dla ekip ratowniczych.