Art. 22.1. Biokomponenty, z wyłączeniem biokomponentów wytwarzanych w procesie współuwodornienia, wprowadzane do obrotu lub wykorzystywane do wytwarzania paliw powinny spełniać wymagania jakościowe potwierdzone certyfikatem jakości wydanym przez akredytowane jednostki certyfikujące.
        1a. Proces współuwodornienia, w którym wytwarzane są biokomponenty, powinien zapewnić odpowiedni stopień przereagowania biomasy, którego minimalny poziom jest określony w przepisach wydanych na podstawie art. 23 ust. 1e, potwierdzony certyfikatem jakości wydanym przez akredytowane jednostki certyfikujące.
        2. Badania jakości biokomponentów, o których mowa w ust. 1, oraz badania stopnia przereagowania biomasy, o których mowa w ust. 1a, wykonują akredytowane laboratoria badawcze.
        2a. Certyfikat jakości biokomponentu wydaje się na wniosek podmiotu w terminie 30 dni roboczych od dnia złożenia wniosku, po dokonaniu oceny informacji oraz dokumentów potwierdzających ich zgodność z wymogami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 5. Wniosek zawiera w szczególności informacje o rodzaju biokomponentu przewidzianego do wprowadzenia do obrotu lub wykorzystania do wytwarzania paliw oraz nazwę surowców, z których biokomponent jest wytwarzany.
        2aa. Przed wydaniem certyfikatu jakości biokomponentu upoważniony przedstawiciel akredytowanego laboratorium badawczego może dokonać sprawdzenia spełniania wymogów określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 5, w miejscu wytwarzania biokomponentów.
        2b. Certyfikat jakości biokomponentu zawiera w szczególności nazwę akredytowanej jednostki certyfikującej, która go wydała, określenie rodzaju biokomponentu oraz nazwę surowców, z których jest wytwarzany.
        2c. Certyfikat jakości biokomponentu zachowuje ważność przez okres roku od dnia jego wydania.
        2d. AAkredytowana jednostka certyfikująca może cofnąć certyfikat jakości biokomponentu:
1) w przypadku gdy biokomponent przestał spełniać wymagania jakościowe;
2) jeżeli proces współuwodornienia nie zapewnia odpowiedniego stopnia przereagowania
biomasy, stanowiącego podstawę wydania certyfikatu jakości;
3) na wniosek podmiotu, któremu został wydany certyfikat jakości.
        3. Akredytowane jednostki certyfikujące informują organ rejestrowy o wydaniu lub cofnięciu certyfikatu jakości, o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia jego wydania lub cofnięcia.
        4. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", wykaz akredytowanych jednostek certyfikujących uprawnionych do wydawania certyfikatów jakości biokomponentów.
        5. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy:
1) zakres informacji, jakie powinien zawierać wniosek o wydanie certyfikatu
     jakości złożony przez wnioskodawcę, oraz dokumenty, jakie należy do niego
     dołączyć,
2) zakres danych zawartych w certyfikacie jakości,
3) tryb wydawania certyfikatów jakości, o których mowa w ust. 1 i 1a, przez akredytowane
jednostki certyfikujące
- uwzględniając obowiązujące wymagania normalizacyjne i normatywne do przeprowadzania badań i orzekania w sprawach jakości, a także konieczność sprawnego rozpatrywania wniosków.
        6. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia, dla biokomponentów, z wyłączeniem biokomponentów wytwarzanych w procesie współuwodornienia:
1) wymagania jakościowe,
2) metody badań ich jakości,
3) sposób pobierania ich próbek
- biorąc pod uwagę stan wiedzy technicznej oraz postanowienia właściwych norm
w tym zakresie.
        7. Biokomponenty wytworzone lub dopuszczone do obrotu w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, w Republice Turcji albo w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zgodnie z przepisami obowiązującymi w tych państwach, które spełniają wymagania wynikające z przepisów Unii Europejskiej w tym zakresie, mogą być dopuszczone do obrotu lub wykorzystywane do wytwarzania paliw, o ile odpowiadają wymaganiom wynikającym z przepisów technicznych, wydanych ze względu na ochronę zdrowia i życia ludzi i zwierząt, środowiska lub interesów konsumentów.