§ 192a. Mieszkania w budynku mieszkalnym wielorodzinnym należy wyposażyć w instalację wejściowej sygnalizacji dzwonkowej oraz w odpowiednią sygnalizację alarmowo-przyzywową dostosowaną do potrzeb osób niepełnosprawnych.

        § 192b. Instalacją telekomunikacyjną, o której mowa w § 56, zwaną dalej "instalacją telekomunikacyjną", jest zainstalowany i połączony pod względem technicznym i funkcjonalnym układ jej elementów wykonany zgodnie z Polską Normą dotyczącą planowania i wykonywania instalacji wewnątrz budynków.

        § 192c. Instalację telekomunikacyjną budynku zamieszkania zbiorowego i budynku użyteczności publicznej, z zastrzeżeniem § 192d, stanowi w szczególności:
1) kanalizacja telekomunikacyjna budynku, rozumiana jako ciąg elementów
     osłonowych umożliwiających wprowadzenie kabli do budynku oraz ich
     rozprowadzenie w budynku, w tym między innymi przepustów kablowych, rur
     instalacyjnych, szybów instalacyjnych, koryt, duktów i kanałów
     instalacyjnych;
2) elementy infrastruktury telekomunikacyjnej, w tym kable i przewody wraz
     z osprzętem instalacyjnym i urządzeniami telekomunikacyjnymi, począwszy
     od przełącznicy zlokalizowanej w punkcie połączenia z publiczną siecią
     telekomunikacyjną lub od urządzenia systemu radiowego do wyjścia gniazda
     abonenckiego.

        § 192d. Instalację telekomunikacyjną budynku użyteczności publicznej przeznaczonego na potrzeby publicznej oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki i wychowania, stanowi w szczególności:
1) kanalizacja telekomunikacyjna budynku, rozumiana jako ciąg elementów
     osłonowych umożliwiających wprowadzenie kabli do budynku oraz ich
     rozprowadzenie w budynku, w tym między innymi przepustów kablowych, rur
     instalacyjnych, szybów instalacyjnych, koryt, duktów i kanałów
     instalacyjnych;
2) światłowodowa infrastruktura telekomunikacyjna budynku, w tym kable
     światłowodowe, wraz z osprzętem instalacyjnym i urządzeniami
     telekomunikacyjnymi, począwszy od przełącznicy światłowodowej zlokalizowanej
     w punkcie połączenia z publiczną siecią telekomunikacyjną do wyjścia gniazda
     światłowodowego zlokalizowanego w każdym lokalu użytkowym.

        § 192e. Instalację telekomunikacyjną budynku mieszkalnego wielorodzinnego stanowią w szczególności:
1) kanalizacja telekomunikacyjna budynku, rozumiana jako ciąg elementów
     osłonowych umożliwiających wprowadzenie kabli do budynku oraz ich
     rozprowadzenie w budynku, w tym między innymi przepustów kablowych, rur
     instalacyjnych, szybów instalacyjnych, koryt, duktów i kanałów
     instalacyjnych;
2) telekomunikacyjne skrzynki mieszkaniowe, zlokalizowane w pobliżu drzwi
     wejściowych do mieszkania, służące w szczególności umieszczeniu
     doprowadzonych do nich zakończeń kabli, umieszczeniu urządzeń aktywnych lub
     pasywnych oraz, w razie potrzeby, z doprowadzeniem zasilania elektrycznego,
     a także umożliwiające dystrybucję sygnału w mieszkaniu;
3) światłowodowa infrastruktura telekomunikacyjna budynku, w tym kable
     światłowodowe, wraz z osprzętem instalacyjnym i urządzeniami
     telekomunikacyjnymi, począwszy od przełącznicy światłowodowej zlokalizowanej
     w punkcie połączenia z publiczną siecią telekomunikacyjną do zakończeń kabli
     w każdej telekomunikacyjnej skrzynce mieszkaniowej;
4) antenowa instalacja zbiorowa służąca do odbioru cyfrowych programów
     telewizyjnych i radiofonicznych rozpowszechnianych w sposób rozsiewczy
     naziemny;
5) antenowa instalacja zbiorowa służąca do odbioru cyfrowych programów
     telewizyjnych i radiofonicznych rozpowszechnianych w sposób rozsiewczy
     satelitarny;
6) okablowanie wykonane z parowych kabli symetrycznych wraz z osprzętem
     instalacyjnym i urządzeniami telekomunikacyjnymi;
7) okablowanie wykonane z kabli współosiowych wraz z osprzętem instalacyjnym
     i urządzeniami telekomunikacyjnymi od przełącznicy kablowej zlokalizowanej
     w punkcie połączenia z publiczną siecią telekomunikacyjną do zakończeń kabli
     w telekomunikacyjnej skrzynce mieszkaniowej;
8) maszt usytuowany na dachu budynku, wraz z odpowiednim przepustem kablowym
     do budynku, lub w uzasadnionych przypadkach usytuowany poza budynkiem,
     przystosowany do umieszczenia anten przedsiębiorców telekomunikacyjnych
     świadczących usługi telekomunikacyjne drogą radiową oraz umieszczenia
     odpowiednich elementów instalacji, o których mowa w pkt 4 i 5.

        § 192f. 1. Punkt połączenia instalacji telekomunikacyjnej z publiczną siecią telekomunikacyjną (punkt styku) powinien:
1) być usytuowany w odrębnym pomieszczeniu technicznym, zgodnym z warunkami
     technicznymi określonymi w § 96-98, na pierwszej kondygnacji podziemnej lub
     pierwszej kondygnacji nadziemnej budynku, a w przypadku braku możliwości
     zapewnienia takiego pomieszczenia - w szafce telekomunikacyjnej wyposażonej
     w odpowiednią instalację i urządzenia elektryczne;
2) zapewniać przełącznice wyposażone w funkcjonalne pola krosowe, zapewniające
     pełne możliwości wielokrotnego podłączania i odłączania pomiędzy zewnętrzną
     siecią telekomunikacyjną i instalacjami wewnętrznymi;
3) być odpowiednio zabezpieczony przed wpływem niekorzystnych czynników
     zewnętrznych oraz dostępem osób nieupoważnionych;
4) być łatwo dostępny dla obsługi technicznej;
5) być oznakowany w sposób jednoznacznie określający przedsiębiorców
     telekomunikacyjnych korzystających z tego punktu;
6) umożliwiać montaż szafek telekomunikacyjnych, urządzeń i osprzętu
     instalacyjnego;
7) zapewniać możliwość przyłączenia przedsiębiorców telekomunikacyjnych
     do instalacji telekomunikacyjnej budynku, na zasadzie równego dostępu.
        2. Prowadzenie instalacji telekomunikacyjnej i rozmieszczenie urządzeń telekomunikacyjnych w budynku powinno zapewniać bezkolizyjność z innymi instalacjami w zakresie ich wzajemnego usytuowania i niekorzystnego oddziaływania oraz zapewniać bezpieczeństwo osób korzystających z części wspólnych budynku.
        3. W instalacji telekomunikacyjnej należy zastosować urządzenia ochrony przed przepięciami, a gdy instalacja może być narażona na przetężenie - również w urządzenia ochrony przed przetężeniami, natomiast elementy instalacji wyprowadzone ponad dach należy umieścić w strefie chronionej przez instalację piorunochronną, o której mowa w § 184 ust. 3, lub bezpośrednio uziemić w przypadku braku instalacji piorunochronnej. Instalacje antenowe wychodzące ponad dach oraz dłuższe ciągi instalacji antenowych w budynkach (przekraczające 10 m) powinny być chronione ochronnikami zabezpieczającymi od przepięć od wyładowań bezpośrednich i pośrednich.
        4. Instalacja telekomunikacyjna powinna:
1) umożliwiać świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym usług transmisji
     danych poprzez szerokopasmowy dostęp do Internetu oraz usług rozprowadzania
     programów telewizyjnych i radiofonicznych, w tym programów telewizji cyfrowej
     wysokiej rozdzielczości, przez różnych dostawców tych usług;
2) zapewniać kompatybilność i możliwość podłączenia tej instalacji
     do publicznych sieci telekomunikacyjnych, przy zachowaniu zasady neutralności
     technologicznej:
3) być wykonana w sposób gwarantujący możliwość wymiany lub instalowania
     odpowiedniej ilości jej elementów, o których mowa w § 192c, § 192d i § 192e,
     a także instalację dodatkowej infrastruktury telekomunikacyjnej, w tym anten
     i kabli, wraz z osprzętem instalacyjnym i urządzeniami telekomunikacyjnymi,
     bez naruszania konstrukcji budynku;
4) umożliwiać przyłączenie i zapewnienie poprawnej transmisji sygnału urządzenia
     telekomunikacyjnego systemu radiowego umożliwiającego świadczenie usług
     telekomunikacyjnych.
        5. W instalacji telekomunikacyjnej, o której mowa w § 192d pkt 2 oraz § 192e pkt 3:
1) od przełącznicy światłowodowej zlokalizowanej w punkcie połączenia
     z publiczną siecią telekomunikacyjną odpowiednio do wyjścia z gniazda lub
     zakończeń kabli, powinny być doprowadzone i zakończone co najmniej dwa
     jednomodowe włókna światłowodowe o następujących parametrach:
     a) tłumienność dla długości fali w paśmie 1310 nm-1625 nm nie większa niż
         0,4 dB/km,
     b) tłumienność dla długości fali 1550 nm nie większa niż 0,25 dB/km,
     c) tłumienność w paśmie 1383 ± 3 nm nie większa niż 0,4 dB/km,
     d) długość fali zerowej dyspersji chromatycznej λ0 nie mniejsza niż 1300 nm
             i nie większa niż 1324 nm,
     e) współczynnik dyspersji chromatycznej D nie większy niż 0,092 ps/nm² • km,
     f) nominalna średnica pola modu (dla λ = 1310 nm) od 8,6 do 9,5 µm przy
             tolerancji średnicy pola modu ± 0,6 µm,
     g) długość fali odcięcia dla włókna w kablu nie większa niż 1260 nm,
     h) tłumienność 100 zwojów o średnicy 60 mm dla długości fali 1625 nm
             nie większa niż 0,1 dB;
2) należy wykorzystywać złącza światłowodowe jednomodowe typu SC/APC;
3) tłumienie toru optycznego od punktu połączenia z publiczną siecią
     telekomunikacyjną do wyjścia z gniazda lub zakończeń kabli nie powinno
     przekraczać wartości 1,2 dB przy długości fali 1310 nm i 1550 nm.
        6. W instalacji telekomunikacyjnej, o której mowa w § 192e pkt 4, należy stosować:
1) kable współosiowe kategorii RG-6 lub wyższej, wykonane w klasie A,
     zawierające podwójny ekran - folię aluminiową i oplot o gęstości co najmniej
     77% oraz miedzianą żyłę wewnętrzną o średnicy nie mniejszej niż jeden
     milimetr, przy czym tłumienie każdego z torów utworzonych z kabli
     współosiowych nie powinno przekraczać wartości 12 dB przy częstotliwości
     860 MHz, albo
2) kable światłowodowe spełniające wymogi określone w ust. 5, przy czym
     dopuszcza się wykorzystanie pojedynczego włókna światłowodowego;
3) zestaw antenowy zapewniający:
     a) pasmo przenoszenia od 87,5 do 108 MHz, od 174 do 230 MHz oraz od 470
         do 862 MHz przy odpowiednio równomiernych charakterystykach
             częstotliwościowych,
     b) zysk kierunkowy nie mniejszy niż 14 dBi dla zakresów od 174 do 230 MHz
         oraz od 470 do 862 MHz,
     c) impedancję wyjściową 75 Ω;
4) wzmacniacze, przełączniki wielozakresowe (multiswitche) oraz pozostały
     osprzęt aktywny i pasywny służący do odbioru programów telewizyjnych
     i radiofonicznych rozpowszechnianych w sposób rozsiewczy naziemny.
        7. W instalacji telekomunikacyjnej, o której mowa w § 192e pkt 5, należy stosować:
1) okablowanie zgodnie z wymogami określonymi w ust. 6 pkt 1 i 2;
2) anteny paraboliczne lub offsetowe o średnicy nie mniejszej niż 1,20 m
     zapewniające:
     a) pasmo przenoszenia od 10,7 do 12,75 GHz przy odpowiednio równomiernej
         charakterystyce częstotliwościowej,
     b) impedancję wyjściową 75 Ω lub umożliwienie montażu konwerterów z wyjściem
         światłowodowym,
     c) możliwość odbioru sygnału z co najmniej dwóch satelitów,
     d) możliwość odbioru sygnału o dwóch ortogonalnych polaryzacjach
– przy czym możliwe jest zastosowanie pojedynczej anteny dwuogniskowej;
3) wzmacniacze, przełączniki wielozakresowe (multiswitche) oraz pozostały
     osprzęt aktywny i pasywny służący do odbioru programów telewizyjnych
     i radiofonicznych rozpowszechnianych w sposób rozsiewczy satelitarny.
        8. Okablowanie w instalacjach, o których mowa w ust. 6 i 7, powinno być doprowadzone od anten do telekomunikacyjnych skrzynek mieszkaniowych.
        9. Wszystkie urządzenia aktywne i pasywne w instalacji telewizyjnej powinny być uziemione i spełniać wymóg ekranowania w klasie A.
        10. W instalacji telekomunikacyjnej, o której mowa w § 192e pkt 6, do każdej telekomunikacyjnej skrzynki mieszkaniowej powinny być doprowadzone co najmniej dwa parowe kable symetryczne UTP kategorii 5 lub wyższej oraz powinny być zakończone na odpowiednim osprzęcie połączeniowym tak, aby zapewnić dla łącza lub kanału minimum charakterystykę klasy D, przy czym jedno z tych łączy powinno być przeznaczone na potrzeby instalacji, o których mowa w § 192a, lub podobnych, natomiast drugie łącze doprowadzone z punktu połączenia z publiczną siecią telekomunikacyjną powinno być przeznaczone w szczególności na potrzeby świadczenia usług telekomunikacyjnych, w tym usług szerokopasmowego dostępu do Internetu.
        11. W instalacji telekomunikacyjnej, o której mowa w § 192e pkt 7, należy stosować kable współosiowe zgodnie z wymaganiami określonymi w ust. 6 pkt 1.
        12. Główne ciągi instalacji telekomunikacyjnej powinny być prowadzone poza mieszkaniami i lokalami użytkowymi oraz innymi pomieszczeniami, których sposób użytkowania może spowodować przerwy lub zakłócenia przekazywanego sygnału.
        13. W dostępnych dla ludzi miejscach, w których znajdują się zakończenia włókien światłowodowych, powinno być umieszczone, w widocznym miejscu, odpowiednie oznakowanie ostrzegające przed niewidzialnym promieniowaniem optycznym.