Art.26. Dyrektor urzędu morskiego może:
1) w stosunku do statku o przynależności do państwa strony Konwencji MARPOL, Konwencji
    Helsińskiej 1992 lub Konwencji BWM:
    a) przeprowadzić, na statku w porcie lub bazie przeładunkowej na morzu, inspekcje
        w zakresie i trybie przewidzianym w art. 28 oraz kontrole książek zapisów
        olejowych, ładunkowych, odpadów powstających na statku, zapisów balastowych oraz
        zapisów o każdorazowym przejściu na zasilanie paliwem innym niż aktualnie używane,
        w celu ustalenia, czy ze statku nie dokonano zanieczyszczenia, z naruszeniem
        postanowień tych konwencji; wyniki inspekcji ujmuje się w sprawozdaniu, które
        przekazuje się kapitanowi statku,
    b) odmówić statkowi o obcej przynależności zezwolenia na wejście do portu lub do bazy
        przeładunkowej na morzu albo podjąć działania zapewniające, że uprawianie żeglugi
        tym statkiem nie będzie stanowiło istotnego zagrożenia dla środowiska morskiego,
        jeżeli statek nie odpowiada wymaganiom określonym w tych konwencjach; o odmowie
        dyrektor urzędu morskiego powiadamia konsula lub przedstawiciela dyplomatycznego
        państwa przynależności statku, a gdy jest to niemożliwe – inny właściwy organ tego
        państwa,
    c) odmówić statkowi zezwolenia na opuszczenie portu do czasu doprowadzenia tego statku
        do należytego stanu technicznego, jeżeli istnieją podstawy do podejrzenia, że stan
        tego statku lub jego wyposażenia w istotny sposób odbiega od stanu stwierdzonego
        w posiadanych świadectwach lub gdy statek nie posiada ważnych świadectw; dyrektor
        tego urzędu może jednak zezwolić takiemu statkowi na opuszczenie portu w celu
        przejścia do najbliższej stoczni remontowej;
2) w stosunku do statków o polskiej przynależności, niezależnie od zastosowania środków
    przewidzianych w pkt 1 lit. a i c, także odmówić dopuszczenia statku do żeglugi lub
    cofnąć świadectwa, jeżeli statek nie spełnia wymagań przewidzianych w przepisach
    ustawy;
3) w stosunku do statków o przynależności do obcego państwa niebędącego stroną Konwencji
    MARPOL lub Konwencji BWM:
    a) przeprowadzić inspekcję statku w celu sprawdzenia, czy stan statku odpowiada
        wymaganiom określonym w tych konwencjach; w razie stwierdzenia, że stan statku
        nie odpowiada tym wymaganiom, a uprawianie żeglugi tym statkiem stanowi istotne
        zagrożenie dla środowiska morskiego, może odmówić statkowi zezwolenia na wejście
        do portu lub do bazy przeładunkowej,
    b) jeżeli inspekcja jest przeprowadzona w porcie lub bazie przeładunkowej, dyrektor
        urzędu morskiego może zarządzić dokonanie na statku odpowiednich napraw albo
        opuszczenie portu lub bazy przeładunkowej;
4) przeprowadzić inspekcję przestrzegania obowiązków określonych w art. 10 w odniesieniu
    do wszystkich statków zawijających do portów lub przystani morskich znajdujących się
    na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez względu na przynależność.