§ 38 1. Lasy położone przy obiektach mogących stanowić zagrożenie pożarowe dla lasu oddziela się od tych obiektów pasami przeciwpożarowymi, utrzymywanymi w stanie zapewniającym ich użyteczność przez cały rok.
        2. Rodzaje oraz sposoby wykonywania pasów przeciwpożarowych przez podmioty określone jako właściwe do ich wykonania i utrzymywania w: ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435, z późn. zm.⁴⁾), ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94, z późn. zm.⁵⁾) oraz ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej określają:
1) rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 marca 2006 r. w sprawie szczegółowych
    zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów (Dz. U. Nr 58, poz. 405 i Nr 82,
    poz. 573);
2) rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 7 sierpnia 2008 r. w sprawie wymagań
    w zakresie odległości i warunków dopuszczających usytuowanie drzew i krzewów,
    elementów ochrony akustycznej i wykonywania robót ziemnych w sąsiedztwie linii
    kolejowej, a także sposobu urządzania i utrzymywania zasłon odśnieżnych oraz pasów
    przeciwpożarowych (Dz. U. Nr 153, poz. 955).
        3. Przepis ust. 2 nie dotyczy:
1) lasów zaliczonych do III kategorii zagrożenia pożarowego;
2) drzewostanów starszych niż 30 lat położonych przy drogach publicznych i parkingach
    oraz drzewostanów położonych przy drogach o nawierzchni nieutwardzonej, z wyjątkiem
    dróg poligonowych i międzypoligonowych;
3) lasów o szerokości mniejszej niż 200 m.
        4. Zaliczenia obszarów leśnych do kategorii zagrożenia pożarowego dokonuje się w planach urządzenia lasu, uproszczonych planach urządzenia lasu i planach ochrony parków narodowych.

        § 39. 1.W odległości mniejszej niż 30 m od skraju toru kolejowego lub drogi publicznej, z wyjątkiem drogi o nawierzchni nieutwardzonej, pozostawianie w szczególności gałęzi, chrustu, nieokrzesanych ściętych drzew i odpadów poeksploatacyjnych jest zabronione.
        2. Właściciele, zarządcy lub użytkownicy lasów, których lasy samoistnie lub wspólnie tworzą kompleks leśny o powierzchni ponad 300 ha:
1) organizują obserwację i patrolowanie lasów w celu wykrywania pożarów oraz alarmowania
    o ich powstaniu, zgodnie z przepisami o zabezpieczeniu przeciwpożarowym lasów;
2) zapewniają i utrzymują źródła wody do celów przeciwpożarowych;
3) utrzymują dojazdy pożarowe wyznaczone w planie urządzenia lasu zgodnie z przepisami
    w sprawie zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów;
4) oznaczają stanowiska czerpania wody znakami zgodnymi z Polskimi Normami dotyczącymi
    znaków bezpieczeństwa;
5) urządzają i utrzymują w miejscach wyznaczonych, w porozumieniu z właściwymi miejscowo
    komendantami powiatowymi (miejskimi) Państwowej Straży Pożarnej, bazy sprzętu
    do gaszenia pożarów lasów, zgodnie z przepisami o zabezpieczeniu przeciwpożarowym
    lasów;
6) uzgadniają projekt planu urządzenia lasu, projekt uproszczonego planu urządzenia lasu
    oraz projekt planu ochrony parku narodowego, w części dotyczącej ochrony
    przeciwpożarowej, z właściwym miejscowo komendantem wojewódzkim Państwowej Straży
    Pożarnej, dla lasów I i II kategorii zagrożenia pożarowego.
        3. W odniesieniu do lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa, należących do osób fizycznych lub wspólnot gruntowych, uzgodnienia projektu uproszczonego planu urządzenia lasu, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, z właściwym miejscowo komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej dokonuje starosta.
        4. Źródłami wody do celów przeciwpożarowych w lasach, o których mowa w ust. 2, są:
1) zbiornik sztuczny lub naturalny, z zapasem wody co najmniej 50 m³;
2) dwa zbiorniki sztuczne z łącznym zapasem wody co najmniej 50 m3, jeżeli zapas wody
    w każdym z tych zbiorników jest nie mniejszy niż 20 m³;
3) ciek wodny o stałym przepływie wody nie mniejszym niż 10 dm³/s przy najniższym stanie
    wód;
4) sieć wodociągowa przeciwpożarowa z hydrantami zewnętrznymi o wydajności nie mniejszej
    niż 5 dm³/s;
5) studnia z pompą oraz z:
a) hydrantem zewnętrznym lub
b) innym punktem poboru wody z nasadą tłoczną typu 75 lub 110
- o wydajności nie mniejszej niż 10 dm³/s.
        5. Zbiornikiem sztucznym jest pojemnik albo grupa pojemników połączonych przewodami o średnicy co najmniej 300 mm w sposób umożliwiający dostęp do wymaganego zapasu wody z każdego stanowiska czerpania wody, w które jest wyposażony zbiornik.
        6. Źródła wody do celów przeciwpożarowych, o których mowa w ust. 4 pkt 1-3 i 5, powinny być wyposażone w stanowiska czerpania wody z utwardzoną nawierzchnią o nośności nie mniejszej niż wymagana dla dojazdów pożarowych.
        7. Stanowiska czerpania wody przy źródłach wody do celów przeciwpożarowych, o których mowa w ust. 4 pkt 1-3, powinny umożliwiać pobieranie wody z głębokości nie większej niż 4 m, mierząc od lustra wody do poziomu stanowiska czerpania wody, z wykorzystaniem autopomp lub motopomp pożarniczych.
        8. Stanowisko czerpania wody powinno mieć szerokość co najmniej 4 m i długość co najmniej 12 m oraz być wykonane w sposób umożliwiający wjazd i wyjazd, a także postój samochodu ratowniczo-gaśniczego o długości 12 m. W przypadku gdy lokalne uwarunkowania terenowe uniemożliwiają wykonanie stanowiska o takich wymiarach, dopuszcza się stanowisko o szerokości co najmniej 3 m i długości co najmniej 5 m, umożliwiające pobór wody przez zasysanie z wykorzystaniem motopompy przenośnej lub przewoźnej.
        9. Odległość stanowiska czerpania wody od miejsca, w którym jest pobierana woda ze źródła wody do celów przeciwpożarowych, oraz przyjęte rozwiązania w zakresie dostępu do tego miejsca powinny umożliwiać pobór wody z wykorzystaniem pożarniczych węży:
1) tłocznych o łącznej długości do 40 m - w przypadku gdy przewiduje się tłoczenie wody
    od źródła bezpośrednio do stanowiska;
2) ssawnych o łącznej długości do 7,5 m - w przypadku gdy przewiduje się zasysanie wody
    ze źródła bezpośrednio do stanowiska, z zastrzeżeniem ust. 10.
        10. Jeżeli do poboru wody ze źródła wody do celów przeciwpożarowych jest wykorzystywany punkt poboru wody z nasadą ssawną służącą do podłączenia pompy pożarniczej z wykorzystaniem pożarniczych węży ssawnych, odległość tego punktu od stanowiska czerpania wody nie powinna przekraczać 2 m.
        11. W przypadku gdy każdy ze zbiorników, o których mowa w ust. 4 pkt 2, ma własne stanowisko czerpania wody, stanowiska te powinny być połączone dojściem o długości nieprzekraczającej 50 m i szerokości co najmniej 1,5 m umożliwiającym transport motopompy.
        12. Woda do hydrantu zewnętrznego lub innego punktu poboru wody, służących do poboru wody ze studni, powinna być tłoczona przez pompę z silnikiem elektrycznym, zasilanym co najmniej z agregatu prądotwórczego z zapasem paliwa wystarczającym na 4 godziny pracy przy pełnym obciążeniu.
        13. Do agregatu prądotwórczego należy zapewnić dostęp umożliwiający szybkie podjęcie działań ratowniczych. O lokalizacji agregatu oraz sposobie dostępu do tego urządzenia i sposobie jego użycia należy poinformować właściwego miejscowo komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej.
        14. Do hydrantów zewnętrznych lub innych punktów poboru wody oraz stanowisk czerpania wody należy doprowadzić dojazd pożarowy w sposób zapewniający stałą przejezdność drogi dla pojazdów pożarniczych, również w czasie pobierania wody.
        15. W lasach, o których mowa w ust. 2, liczba i rozmieszczenie źródeł wody do celów przeciwpożarowych, hydrantów zewnętrznych lub innych punktów poboru wody oraz stanowisk czerpania wody powinny:
1) zapewniać, z zastrzeżeniem ust. 16, zachowanie odległości od dowolnego punktu
    położonego w lesie do najbliższego stanowiska czerpania wody, hydrantu zewnętrznego
    lub innego punktu poboru wody nie większej niż:
    a) 3 km - w lasach I kategorii zagrożenia pożarowego,
    b) 5 km - w lasach II kategorii zagrożenia pożarowego;
2) być uzgodnione z właściwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim) Państwowej
    Straży Pożarnej - w lasach III kategorii zagrożenia pożarowego.
16. W przypadku hydrantu zewnętrznego o wydajności mniejszej niż 10 dm3/s odległości,
    o których mowa w ust. 15 pkt 1, wynoszą:
1) 1,5 km - w lasach I kategorii zagrożenia pożarowego;
2) 2,5 km - w lasach II kategorii zagrożenia pożarowego.
        17. Zbiorniki sztuczne oraz studnie, stanowiące źródła wody do celów przeciwpożarowych, a także rozwiązania techniczne przewidziane do poboru wody z tych źródeł, powinny być poddawane co najmniej raz w roku, w okresie od dnia 1 marca do dnia 30 kwietnia, nie wcześniej jednak niż po ustąpieniu pokrywy śnieżnej, przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym w sposób zapewniający ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie.
        18. Zbiorniki naturalne oraz cieki wodne ze stanowiskami czerpania wody, stanowiące źródła wody do celów przeciwpożarowych, powinny być poddawane w okresie od dnia 1 marca do dnia 30 września przeglądom w zakresie potwierdzenia możliwości poboru z nich wody w wymaganej ilości na wypadek pożaru nie rzadziej niż raz na dwa miesiące, a także niezwłocznie po wprowadzeniu zakazu wstępu do lasu z uwagi na występowanie dużego zagrożenia pożarowego, jeżeli od ostatniego przeglądu do wprowadzenia tego zakazu minęło więcej niż 30 dni. Rozwiązania techniczne przewidziane do poboru wody z tych źródeł powinny być poddawane co najmniej raz w roku, w okresie od dnia 1 marca do dnia 30 kwietnia, nie wcześniej jednak niż po ustąpieniu pokrywy śnieżnej, przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym w sposób zapewniający ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie.
        19. Dojazdy pożarowe, o których mowa w ust. 2 pkt 3, ust. 6 i ust. 14, bazy sprzętu, o których mowa w ust. 2 pkt 5, oraz zasady wprowadzania zakazu wstępu do lasu, o którym mowa w ust. 18, są określone w przepisach dotyczących szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów, wydanych na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2022 r. poz. 672).
        20. Właściciele, zarządcy lub użytkownicy lasów, o których mowa w ust. 2, umieszczają tablice informacyjne i ostrzegawcze dotyczące ochrony przeciwpożarowej przy:
1) parkingach leśnych oraz innych miejscach wyznaczonych do postoju pojazdów w lesie;
2) ogólnodostępnych miejscach w lesie wyznaczonych do rozpalania ognia;
3) znajdujących się w lesie polach biwakowych oraz kempingach.".

        § 40. 1.W lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od granicy lasów nie jest dopuszczalne wykonywanie czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru, w szczególności:
1) rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lub
    zarządcę lasu;
2) palenie tytoniu, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych
    do pobytu ludzi.
        2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy czynności związanych z gospodarką leśną oraz wykonywaniem robót budowlanych i eksploatacji kopalni w porozumieniu z właścicielem lub zarządcą lasu.