Identyfikator | Dz.U.2018.317 | |
---|---|---|
Data wydania | 2018-01-11 | |
Data publikacji | 2018-02-07 | |
Data wejścia w życie | 2018-02-22 | |
Rodzaj aktu | Ustawa | |
Organ wydający | Sejm | |
Status | ![]() | |
Ostatnie zmiany | ![]() 2024-12-16 2024-07-08 2024-06-05 2023-08-23 2023-08-03 2023-07-21 2022-12-20 2018-02-07 2024-12-19 | |
Tabela zmian » |
Art.43. 1. Minister właściwy do spraw klimatu opracowuje Krajowe ramy polityki rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych, zwane dalej "Krajowymi ramami".
2. Krajowe ramy zawierają w szczególności:
1) ocenę istniejącego stanu i przyszłego rozwoju rynku paliw alternatywnych w sektorze
transportu;
2) krajowy cel w zakresie liczby punktów ładowania zainstalowanych w ogólnodostępnych
stacjach ładowania w gminach, o których mowa w art. 60 ust. 1, w podziale na punkty
ładowania o normalnej mocy i punkty ładowania o dużej mocy;
3) krajowy cel w zakresie liczby punktów tankowania sprężonego gazu ziemnego (CNG),
punktów tankowania skroplonego gazu ziemnego (LNG) i punktów bunkrowania skroplonego
gazu ziemnego (LNG);
3a) krajowy cel w zakresie liczby stacji wodoru oferujących do tankowania wyłącznie wodór
odnawialny i wodór odnawialny pochodzenia niebiologicznego, ustalony na poziomie
wspierającym rozwój wodoru odnawialnego i wodoru odnawialnego pochodzenia
niebiologicznego;
3b) krajowy cel w zakresie udziału wodoru niskoemisyjnego, wodoru odnawialnego
i wodoru odnawialnego pochodzenia niebiologicznego w całości paliw
wykorzystywanych w transporcie, ustalony na poziomie wspierającym rozwój wodoru
odnawialnego i wodoru odnawialnego pochodzenia niebiologicznego;
4) działania niezbędne do zapewnienia osiągnięcia krajowych celów, o których mowa
w pkt 2–3b;
5) działania służące wsparciu rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych w usługach
publicznego transportu zbiorowego;
6) wykaz gmin i sieci transportowych, w których, przy uwzględnieniu potrzeb rynkowych,
mają zostać rozmieszczone punkty tankowania sprężonego gazu ziemnego (CNG);
7) ocenę potrzeby instalowania punktów bunkrowania skroplonego gazu ziemnego (LNG)
w portach morskich poza siecią bazową TEN-T;
8) ocenę potrzeby instalowania w portach morskich punktów zasilania jednostek pływających
energią elektryczną z lądu;
9) ocenę potrzeby instalowania w portach lotniczych urządzeń do zasilania energią
elektryczną samolotów podczas postoju.
3. Minister właściwy do spraw klimatu może określić w Krajowych ramach cele i działania związane z rozwojem infrastruktury paliw alternatywnych w portach śródlądowych.
4. Rada Ministrów przyjmuje Krajowe ramy, w drodze uchwały, na wniosek ministra właściwego do spraw klimatu.
5. Krajowe ramy ogłasza się w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
6. Minister właściwy do spraw klimatu, niezwłocznie po przyjęciu przez Radę Ministrów Krajowych ram, przekazuje je Komisji Europejskiej.
7. Krajowe ramy aktualizuje się, biorąc pod uwagę ocenę ich funkcjonowania oraz wyniki monitorowania, ocenę i sprawozdanie, o których mowa w art. 44 ust. 1. Do aktualizacji Krajowych ram przepisy ust. 2-6 stosuje się odpowiednio.