§ 24. Zbiorniki w zależności od konstrukcji i warunków eksploatacji mogą być wyposażane w:
1) urządzenia zabezpieczające przed nadmiernym wzrostem nadciśnienia lub podciśnienia,
2) urządzenia zabezpieczające przed przepełnieniem,
3) aparaturę kontrolno-pomiarową i sygnalizacyjną,
4) armaturę,
5) bezpieczniki przeciwogniowe.

        § 25. 1. Do urządzeń zabezpieczających, o których mowa w § 24 pkt 1, zalicza się:
1) syfonowe przyrządy bezpieczeństwa,
2) urządzenia oddechowe, o których mowa w § 11,
3) zawory bezpieczeństwa i głowice bezpieczeństwa,
4) automatykę zabezpieczającą.
        2. Urządzenia zabezpieczające powinny być zainstalowane wtedy, gdy zbiornik nie jest na stałe połączony z atmosferą i może nastąpić w nim wzrost ciśnienia ponad najwyższe ciśnienie robocze z powodu ogrzewania albo niedopuszczalnego spadku ciśnienia, w szczególności podczas opróżniania zbiornika.
        3. Automatyka zabezpieczająca, o której mowa w ust. 1 pkt 4, obejmuje układy sygnalizacji, blokad i wyłączeń parametrycznych.
        4. W szczególnych przypadkach, dla zbiorników bezciśnieniowych, zamiast urządzeń zabezpieczających mogą być stosowane układy sygnalizacji ostrzegawczej.
        5. Sygnalizacja ostrzegawcza powinna składać się z sygnalizacji akustycznej i optycznej, a jej człony wykonawcze powinny być umieszczone w sterowni ze stałą obsługą, jeśli jest możliwa likwidacja zagrożenia z tej sterowni.

        § 26. Urządzenia zabezpieczające przed przepełnieniem powinny odpowiadać wymaganiom dla automatyki zabezpieczającej lub sygnalizacji ostrzegawczej, określonym w § 25 ust. 3-5.

        § 27. 1. Aparatura kontrolno-pomiarowa i jej elementy powinny być dobrane odpowiednio do rodzaju czynnika roboczego, warunków przeprowadzania odczytu i parametrów zbiornika.
        2. Wskaźniki aparatury, o której mowa w ust. 1, powinny być umieszczone i oświetlone w taki sposób, aby ich wskazania były wyraźnie widoczne ze stanowiska obsługi.
        3. Aparatura lub jej elementy powinny posiadać odpowiednie dokumenty kontroli metrologicznej określone w odrębnych przepisach.

        § 28. 1. Zbiornik, dla którego ze względu na bezpieczeństwo eksploatacji jest wymagana kontrola temperatury, powinien być wyposażony w termometr. Dokładność wskazań termometrów szklanych powinna odpowiadać klasie dokładności co najmniej 1,5. Termometry manometryczne i elektryczne powinny posiadać klasę dokładności nie mniejszą niż 2,5.
        2. Termometr szklany powinien być instalowany w osłonie zabezpieczającej go przed uszkodzeniem i nieutrudniającej odczytów temperatury.
        3. Zakres wskazań termometru powinien być większy o 25% od wartości temperatury dopuszczalnej.
        4. Wartość temperatury dopuszczalnej powinna być oznaczona w sposób trwały na podziałce lub osłonie termometru czerwoną kreską. Oznaczenie to może być wykonane przy pomocy przytwierdzonej do termometru czerwonej płytki lub przez podanie wartości tej temperatury czerwoną barwą na tabliczce.

        § 29. 1. Zbiornik niskociśnieniowy powinien być wyposażony w manometr o klasie dokładności co najmniej 2,5. Zakres wskazań manometru powinien być tak dobrany, aby najwyższe ciśnienie robocze zbiornika wynosiło 0,5-0,7 zakresu wskazań.
        2. W zależności od wysokości, oznaczonej symbolem "h", na jakiej zainstalowany jest manometr nad poziomem obsługi, średnica manometru nie powinna być mniejsza niż:
1) 65 mm przy h ≤ 2 m,
2) 100 mm przy 2 m < h ≤ 5 m,
3) 160 mm przy h > 5 m.
        3. Na tarczy manometru ciśnienie dopuszczalne zbiornika powinno być oznaczone czerwoną kreską. Ciśnienie to zamiast na tarczy manometru można oznaczyć czerwoną płytką przytwierdzoną do obudowy manometru i przylegającą do szkła tego manometru albo podać jego wartość czerwoną barwą na tabliczce umieszczonej w miejscu widocznym w pobliżu manometru.
        4. Zbiornik powinien być wyposażony w manowakuometr, jeżeli może w nim powstać podciśnienie większe niż 0,025 bara (2,5 kPa).
        5. Między zbiornikiem i manometrem należy zainstalować zawór odcinający.

        § 30. 1. Rodzaj, typ i liczbę cieczowskazów określa się w dokumentacji technicznej zbiornika, z uwzględnieniem właściwości czynnika roboczego i jego parametrów oraz wymagań określonych w odrębnych przepisach, jeżeli cieczowskaz służy do celów pomiarowych.
        2. Nie należy stosować zaworów i kurków probierczych do sprawdzania poziomu cieczy.
        3. Cieczowskazy powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem.

        § 31. 1. Ilość i rodzaj armatury zaporowej i spustowej należy ustalić w dokumentacji technicznej zbiornika.
        2. Króćce zbiorników o pojemności 2,5 m3 i większej, umieszczone poniżej najwyższego dopuszczalnego poziomu napełnienia, powinny być wyposażone w samoczynnie działające zawory zwrotne lub nadmiarowe, zabezpieczające przed nadmiernym i niezamierzonym wypływem czynnika roboczego. Wymaganie to nie dotyczy króćców do odbioru magazynowanego czynnika, króćców spustowych i króćców do odwodnienia oraz króćców cieczowskazowych i pomiarowych.
        3. Średnica wewnętrzna armatury spustowej nie powinna być mniejsza niż 8 mm, a wymiary i kształt przewodów przyłącznych powinny być tak dobrane przez projektanta, aby:
1) odprowadzanie czynnika roboczego było bezpieczne dla osób obsługujących zbiornik
    i otoczenia,
2) nie następowała utrata drożności armatury i przewodów oraz istniała możliwość
    ich czyszczenia,
3) spełnione były wymagania, o których mowa w § 11, dotyczące urządzeń oddechowych.
        4. Materiały, z jakich wykonane zostały elementy armatury stykające się z czynnikiem roboczym, powinny być odporne na działanie tego czynnika i nie powinny z nim tworzyć związków chemicznych.

        § 32. Zbiorniki, w których zastosowano zawory oddechowe, powinny być wyposażone w bezpieczniki przeciwogniowe.