§ 38. Materiały stosowane do wytwarzania zbiorników lub elementów powinny być poddane kontroli u wytwarzającego przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego podczas badania budowy, o którym mowa w § 46, w zakresie zgodności z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu i dokumentacji technicznej, o której mowa w § 35 ust. 1.

        § 39. Organ właściwej jednostki dozoru technicznego wykonuje następujące rodzaje badań technicznych:
1) badanie typu - badanie zbiornika lub osprzętu przed rozpoczęciem seryjnej produkcji lub
    dopuszczeniem do obrotu i oznaczeniem znakiem dozoru technicznego, w celu sprawdzenia
    i poświadczenia przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego, że zbadany
    egzemplarz reprezentatywny dla zamierzonej produkcji spełnia wymagania określone
    w rozporządzeniu,
2) badanie sprawdzające - badanie przeprowadzane w toku wytwarzania zbiornika, w tym
    badanie budowy i próba szczelności,
3) badanie odbiorcze - wykonywanie czynności, które poprzedzają wydanie decyzji
    zezwalającej na eksploatację zbiornika,
4) badanie okresowe - badanie wykonywane w toku eksploatacji zbiornika objętego dozorem
    pełnym,
5) badanie doraźne - badanie wykonywane w toku eksploatacji zbiornika, wynikające
    z doraźnych potrzeb eksploatacyjnych oraz nadzoru i kontroli.

        § 40. 1. Przeprowadzenie badań typu, o których mowa w § 39 pkt 1, obowiązuje dla urządzeń zabezpieczających określonych w § 25 ust. 1. Inny osprzęt lub zbiornik mogą być zgłaszane przez wytwarzającego do badania typu.
        2. Wytwarzający przygotowuje zbiornik lub urządzenia zabezpieczające i zgłasza je do organu właściwej jednostki dozoru technicznego. Do zgłoszenia powinno być załączone oświadczenie wytwarzającego o właściwym przygotowaniu do badań przekazywanego egzemplarza zbiornika lub urządzenia zabezpieczającego.
        3. Program badań typu ustala organ właściwej jednostki dozoru technicznego.
        4. Program badań typu powinien uwzględniać wymagania określone w rozporządzeniu oraz obejmować sprawdzenie podanych w dokumentacji technicznej parametrów urządzenia.
        5. Przeprowadzający badanie typu może wykorzystać lub uznać wyniki badań i opinii wykonanych przez wyspecjalizowane jednostki projektanta lub wytwarzającego bądź odpowiednią jednostkę badawczą.

        § 41. 1. Badaniem typu może być objęty typoszereg zbiorników; w takim przypadku poddaje się badaniom wybrane przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego egzemplarze z tego typoszeregu.
        2. Zbiorniki mogą być zakwalifikowane do tego samego typoszeregu, jeżeli:
1) spełniają wymagania tych samych przepisów,
2) są wytwarzane na podstawie tej samej technologii,
3) posiadają te same kształty geometryczne; różne może być jedynie ułożenie króćców,
4) są zbudowane z tych samych materiałów,
5) w przypadku różnej ich długości, różnią się tylko wymiarami, ilością i rozmieszczeniem
    otworów inspekcyjnych,
6) w przypadku poddania ciśnieniu zewnętrznemu przy jednakowej średnicy, zachowują te same
    lub mniejsze długości obliczeniowe elementów,
7) posiadają podpory tej samej konstrukcji, uwzględniającej w obliczeniach
    wytrzymałościowych najbardziej niekorzystny wariant obciążenia.

        § 42. 1. Badania typu powinny być przeprowadzane na odpowiednim stanowisku uzgodnionym z organem właściwej jednostki dozoru technicznego, na stanowisku u wytwarzającego lub na miejscu ustawienia urządzenia, w zależności od rodzaju urządzenia, zakresu badań, gabarytów i możliwości przestrzennych.
        2. W badaniach może uczestniczyć przedstawiciel zlecającego badanie jako obserwator.

        § 43. 1. O wszelkich zmianach konstrukcyjnych lub technologicznych wprowadzonych w toku produkcji wytwarzający powinien poinformować organ właściwej jednostki dozoru technicznego. Zmiany te podlegają dodatkowym uzgodnieniom.
        2. Wprowadzenie zmian w urządzeniach poddanych badaniu typu może wymagać przeprowadzenia dodatkowych badań.

        § 44. 1. Wytwarzający powinien przygotować i zgłosić zbiornik lub jego element do badań sprawdzających. W przypadku gdy wytwarzający dostarcza zbiorniki w elementach, badania częściowe lub całkowite zbiornika przeprowadza się w miejscu jego ustawienia. W takim przypadku wytwarzający lub działający w jego imieniu przygotowuje i zgłasza zbiornik do badań w miejscu jego ustawienia.
        2. Sposób przeprowadzenia badań sprawdzających powinien być uzgodniony z organem właściwej jednostki dozoru technicznego przed rozpoczęciem budowy lub montażu zbiornika.
        3. Seryjnie wytwarzane zbiorniki, które były poddane badaniu typu, mogą być zgłaszane przez wytwarzającego partiami do badań sprawdzających.
        4. Badanie sprawdzające partii zbiorników obejmuje 10% zgłoszonych w partii zbiorników, jednak nie mniej niż dwa zbiorniki.
        5. Po stwierdzeniu prawidłowej i powtarzalnej jakości wytwarzanych zbiorników, na wniosek wytwarzającego, organ właściwej jednostki dozoru technicznego może ograniczyć badania sprawdzające partii do 5% ilości zbiorników, jednak nie mniej niż do dwóch zbiorników.
        6. Wynik badania sprawdzającego partii zbiorników uznaje się za pozytywny, jeżeli wyniki badania wszystkich zbadanych zbiorników są pozytywne.
        7. W razie negatywnego wyniku badań jednego lub więcej zbiorników, wynik badania sprawdzającego partii zbiorników uznaje się za negatywny.
        8. Zbiorniki z partii, której badania sprawdzające dały wynik negatywny, mogą być ponownie zgłoszone do badań sprawdzających po usunięciu usterek i dokonaniu kontroli wszystkich zbiorników zgłoszonych w danej partii. Powtórne badanie sprawdzające może być przeprowadzone jako badanie sprawdzające na podwójnej liczbie zbiorników lub jako badanie jednostkowe.

        § 45. Badania sprawdzające, o których mowa w § 39 pkt 2, polegają na przeprowadzeniu:
1) badania budowy,
2) próby szczelności,
3) próby szczelności powłok zewnętrznych lub wykładzin, jeżeli mają zastosowanie,
4) badań specjalnych, ustalonych w dokumentacji technicznej zbiornika.

        § 46. 1. Badanie budowy zbiornika, o którym mowa w § 45 pkt 1, przeprowadza się u wytwarzającego lub, jeżeli ze względu na wielkość lub metodę montażu zbiornik jest scalany dopiero na miejscu jego ustawienia, u eksploatującego.
        2. Badanie budowy polega na sprawdzeniu:
1) zgodności wykonania zbiornika z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu i dokumentacją
    techniczną, o której mowa w § 35 ust. 1,
2) stanu ścianek zbiornika,
3) jakości złączy,
4) oznaczeń,
5) wyposażenia,
6) innych cech, zależnie od konstrukcji zbiornika i stosowanego materiału.
        3. Elementy zbiornika, których badanie budowy wykonano u wytwarzającego, mogą nie być poddawane powtórnemu badaniu podczas badania budowy całego zbiornika.
        4. Zbiorniki poddane u wytwarzającego badaniu budowy bez kompletnego osprzętu powinny być u eksploatującego poddane badaniu uzupełniającemu, po zainstalowaniu kompletnego osprzętu.

        § 47. 1. Zbiorniki powinny być poddane próbie szczelności, o której mowa w § 45 pkt 2.
        2. Rodzaj przeprowadzanej próby szczelności lub wymaganą jej czułość oraz wysokość ciśnienia próbnego określa dokumentacja techniczna zbiornika, o której mowa w § 35 ust. 1.
        3. Wysokość ciśnienia próbnego dla próby szczelności nie powinna być niższa niż:
1) dla zbiorników jednościankowych i zbiorników wewnętrznych w przypadku dwuściankowych:
    a) 0,75 bara (75 kPa) - dla zbiorników bezciśnieniowych,
    b) 0,75 bara (75 kPa) plus najwyższe ciśnienie robocze - dla zbiorników
        niskociśnieniowych,
2) 0,4 bara (40 kPa) - dla przestrzeni między zbiornikiem zewnętrznym i wewnętrznym
    zbiorników dwuściankowych.
        4. Próby szczelności wykonuje się oddzielnie dla każdej przestrzeni zbiornika.
        5. Zbiorniki, których konstrukcja nie pozwala na wykonanie ciśnieniowej próby szczelności, w szczególności zbiorniki z dachem pływającym, powinny być poddawane hydrostatycznej próbie szczelności przy użyciu wody lub próbie penetracyjnej. Dopuszcza się przeprowadzenie okresowych prób szczelności tych zbiorników przy użyciu czynnika roboczego. Zastosowanie innego czynnika do wykonania próby szczelności, innej metody lub niższego ciśnienia niż określone w ust. 3 i 7 wymaga uzyskania zgody organu właściwej jednostki dozoru technicznego.
        6. Próby szczelności podczas badań typu powinny być wykonywane jako hydrauliczne, z wyjątkiem prób, o których mowa w ust. 5.
        7. Próby szczelności w ramach badań okresowych mogą być przeprowadzane jako hydrauliczne, przy ciśnieniu próbnym 0,75 bara (75 kPa) lub jako pneumatyczne przy ciśnieniu próbnym 0,3 bara (30 kPa) albo jako inna próba, o której mowa w § 48 ust. 3.

        § 48. 1. Rodzaj próby szczelności i wysokość ciśnienia powinny być określone w dokumentacji technicznej zbiornika, o której mowa w § 35 ust. 1, z uwzględnieniem wymagań, o których mowa w § 47 ust. 3. Wybór rodzaju próby powinien zapewnić uzyskanie wymaganej czułości badania i brać pod uwagę możliwości techniczne.
        2. Ciśnienie próbne zbiornika powinno zależeć od:
1) przyjętego, najwyższego ciśnienia roboczego,
2) zastosowanej metody badania szczelności,
3) ciśnienia hydrostatycznego wytwarzanego przez czynnik roboczy,
4) wymagań szczelności ze względu na ochronę środowiska.
        3. W badaniach zbiorników lub ich elementów mogą być zastosowane następujące rodzaje prób szczelności:
1) hydrauliczna ciśnieniowa,
2) gazowa ciśnieniowa:
    a) przeprowadzana przy użyciu powietrza lub innego niepalnego gazu,
    b) amoniakalna lub inna chemiczna,
3) z helowym wykrywaczem nieszczelności - ciśnieniowe, ciśnieniowo-próżniowe lub
    próżniowe,
4) gazowa próżniowa-pęcherzykowa,
5) bezciśnieniowa-penetracyjna, w tym nafta-kreda,
6) hydrauliczna hydrostatyczna,
7) ultradźwiękowa,
8) inne rodzaje prób szczelności, uzgodnione z organem właściwej jednostki dozoru
    technicznego.
        4. Wynik próby szczelności uznaje się za pozytywny, jeżeli podczas jej przeprowadzania nie stwierdzono pęknięć, trwałych odkształceń ani przenikania cieczy lub gazu.

        § 49. 1. Próba hydrauliczna ciśnieniowa, o której mowa w § 48 ust. 3 pkt 1, powinna być przeprowadzana przy użyciu wody o temperaturze od 4°C do 40°C. Za zgodą organu właściwej jednostki dozoru technicznego może być zastosowana inna ciecz albo dla zwiększenia czułości ciecz z dodatkiem farby wskaźnikowej bądź luminoforu ultrafioletowego.
        2. Ciśnienie powinno podnosić się jednostajnie do wysokości ciśnienia próbnego z szybkością nie większą niż 1 bar/min (100 kPa/min).
        3. Ciśnienie próbne powinno być utrzymywane przez czas określony w dokumentacji technicznej, o której mowa w § 35 ust. 1, lecz nie krócej niż 30 minut; po tym czasie dokonuje się oględzin zbiornika.
        4. Organ właściwej jednostki dozoru technicznego może skrócić czas utrzymywania ciśnienia, biorąc pod uwagę grubość ścianek zbiornika, do 5 minut na 1 mm grubości ścianki.

        § 50. 1. Gazowa ciśnieniowa próba szczelności, o której mowa w § 48 ust. 3 pkt 2 lit. a), powinna być wykonywana przy pomocy powietrza, azotu lub dwutlenku węgla. Zastosowanie innych gazów wymaga zgody organu właściwej jednostki dozoru technicznego.
        2. Temperatura gazu użytego do próby powinna mieścić się w przedziale temperatur eksploatacji zbiornika. Ciśnienie powinno być utrzymywane przez czas określony w dokumentacji technicznej zbiornika, o której mowa w § 35 ust. 1, lecz nie krócej niż 30 minut.
        3. Po uzyskaniu wymaganego ciśnienia próbnego w zbiorniku dokonuje się oględzin złącz spawanych i innych połączeń z naniesionym środkiem pieniącym.

        § 51. 1. Próba szczelności przeprowadzana metodą amoniakalną, o której mowa w § 48 ust. 3 pkt 2 lit. b), może być stosowana do sprawdzania szczelności stalowych elementów, w szczególności den spawanych.
        2. Próba szczelności przeprowadzana metodą helową, o której mowa w § 48 ust. 3 pkt 3, powinna być stosowana dla złączy, gdy wymagane są większe czułości; próbę należy przeprowadzać w temperaturze od 15°C do 25°C, zgodnie z instrukcją opracowaną przez wytwórcę helowego wykrywacza nieszczelności.

        § 52. 1. Próba szczelności przeprowadzana metodą gazową próżniową, o której mowa w § 48 ust. 3 pkt 4, polega na pokryciu badanych powierzchni detektorem cieczowym, umieszczeniu na danym odcinku szczelnej skrzynki z przezroczystą pokrywą i wytworzeniu próżni w tej skrzynce.
        2. Metodę gazową próżniową można stosować w temperaturach od 0°C do 30°C.

        § 53. Próba szczelności przeprowadzana metodą "nafta-kreda", o której mowa w § 48 ust. 3 pkt 5, może być stosowana w przypadku, gdy wykonanie próby ciśnieniowej nie jest możliwe, a gęstość czynnika roboczego jest wyższa od gęstości wody. Grubość badanych ścianek nie powinna przekraczać 25 mm.

        § 54. 1. Próba ultradźwiękowa, o której mowa w § 48 ust. 3 pkt 7, może być stosowana do badań szczelności zbiorników podziemnych wypełnionych czynnikiem roboczym.
        2. Badanie może być wykonywane w temperaturze od -10°C do 40°C.
        3. W badaniu wykorzystuje się czasy przepływu fal ultradźwiękowych w części wypełnionej czynnikiem roboczym oraz emisję dźwięku w części niewypełnionej czynnikiem roboczym.

        § 55. Wytwarzający powinien przeprowadzić badanie szczelności zewnętrznych pokryć ochronnych na zbiornikach podziemnych przy napięciu probierczym, zależnym od rodzaju i grubości pokrycia, określonym w dokumentacji technicznej na podstawie Polskich Norm lub innych specyfikacji technicznych, uzgodnionych z organem właściwej jednostki dozoru technicznego.

        § 56. 1. Badania odbiorcze, o których mowa w § 39 pkt 3, polegają na przeprowadzeniu pierwszej po badaniach sprawdzających rewizji zewnętrznej, na miejscu zainstalowania-ustawienia zbiornika, oraz:
1) sprawdzeniu kompletności wymaganej dokumentacji,
2) wykonaniu próby szczelności wraz z osprzętem, jeżeli próba taka jest wymagana.
        2. Pozytywny wynik badania odbiorczego stanowi podstawę do wydania decyzji zezwalającej na eksploatację zbiornika.

        § 57. 1. Przeprowadza się następujące rodzaje badań okresowych, o których mowa w § 39 pkt 4:
1) rewizję wewnętrzną,
2) próbę szczelności,
3) rewizję zewnętrzną.
        2. Badania okresowe zbiorników powinny być przeprowadzane z częstotliwością określoną w załączniku do rozporządzenia.
        3. Terminy badań okresowych wyznacza się od daty zakończenia badania odbiorczego.
        4. Na uzasadniony wniosek eksploatującego rewizja wewnętrzna lub próba szczelności mogą być przeprowadzone przed wyznaczonym terminem ich przeprowadzenia, pod warunkiem że termin ten zostanie uzgodniony z organem właściwej jednostki dozoru technicznego z 14-dniowym wyprzedzeniem.
        5. Rewizja zewnętrzna może być przeprowadzona w okresie całego roku kalendarzowego, w którym wygasa wyznaczony dla niej termin.
        6. Jeżeli badanie doraźne obejmuje pełny zakres odpowiedniego badania okresowego, kolejny termin tego badania może być, za zgodą eksploatującego, ustalony od daty zakończenia badania doraźnego.
        7. Eksploatujący lub działający w jego imieniu powinien przygotować zbiornik do badań okresowych, w sposób określony przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego.

        § 58. 1. Rewizja wewnętrzna, o której mowa w § 57 ust. 1 pkt 1, polega na wizualnej ocenie stanu ścianek zbiornika, ich połączeń, wzmocnień oraz wyposażenia.
        2. Organ właściwej jednostki dozoru technicznego w uzasadnionych technicznie przypadkach może polecić uzupełnienie rewizji wewnętrznej lub zastąpić oględziny wewnętrzne innym badaniem, które pozwoli ocenić stan techniczny zbiornika.

        § 59. Próba szczelności, o której mowa w § 57 ust. 1 pkt 2, powinna być przeprowadzona zgodnie z wymaganiami określonymi w § 47-54.

        § 60. W szczególnie uzasadnionych technicznie przypadkach, gdy przygotowanie zbiornika do badań jest utrudnione lub zbiornik wyposażony jest w podwójną ściankę i system monitorowania przecieków, organ właściwej jednostki dozoru technicznego może wydłużyć termin przeprowadzenia rewizji wewnętrznej lub próby szczelności albo wyrazić zgodę na zastąpienie ich innym badaniem. Rewizja wewnętrzna powinna być przeprowadzana nie rzadziej niż co 10 lat.

        § 61. Rewizja zewnętrzna, o której mowa w § 57 ust. 1 pkt 3, polega na wykonaniu zewnętrznej oceny wizualnej zbiornika w miejscach dostępnych oraz sprawdzeniu działania jego osprzętu i automatyki zabezpieczającej oraz zapisów, o których mowa w § 66 pkt 2. Rewizję tę można przeprowadzić w ruchu lub podczas postoju zbiornika.

        § 62. 1. Przeprowadza się następujące rodzaje badań doraźnych, o których mowa w § 39 pkt 5:
1) eksploatacyjne - w przypadku stwierdzenia niewłaściwego stanu zbiornika oraz
    zakończenia jego modernizacji lub naprawy,
2) po niebezpiecznym uszkodzeniu zbiornika lub nieszczęśliwym wypadku związanym
    z eksploatacją zbiornika,
3) kontrolne.
        2. Zakres badań doraźnych ustala organ właściwej jednostki dozoru technicznego.
        3. Badania doraźne eksploatacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wykonuje się na wniosek eksploatującego, z zastrzeżeniem § 73, w przypadku:
1) naprawy lub modernizacji zbiornika oraz wymiany jego elementów,
2) wymiany lub naprawy urządzeń zabezpieczających przed wzrostem ciśnienia,
3) wymiany urządzeń zasilających na urządzenia o innych parametrach lub innej
    charakterystyce,
4) nieszczelności ścianek zbiornika,
5) zmiany połączeń określonych w schemacie, o którym mowa w § 37 ust. 1 pkt 1,
6) przekroczenia dopuszczalnych parametrów pracy zbiornika,
7) wystąpienia innych okoliczności, ustalonych przez organ właściwej jednostki dozoru
    technicznego.
        4. Badania doraźne kontrolne, o których mowa w ust. 1 pkt 3, przeprowadza się u eksploatującego w ramach nadzoru i kontroli przestrzegania przepisów o dozorze technicznym.

        § 63. Zbiorniki o pojemności do 2,5 m3 objęte są dozorem technicznym uproszczonym, zbiorniki o pojemności powyżej 2,5 m3 do 15 m3 - dozorem technicznym ograniczonym, a zbiorniki o pojemności powyżej 15 m3 - dozorem technicznym pełnym.