§ 1. Rozporządzenie określa:
1) standardy emisyjne z instalacji w zakresie wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza
    zróżnicowane w zależności od rodzaju działalności, procesu technologicznego
    lub operacji technicznej oraz terminu oddania instalacji do eksploatacji, terminu
    zakończenia jej eksploatacji lub dalszego łącznego czasu jej eksploatacji;
2) sytuacje uzasadniające przejściowe odstępstwa od standardów oraz granice odstępstw;
3) warunki uznawania standardów za dotrzymane;
4) wymagania w zakresie stosowania określonych rozwiązań technicznych zapewniających
    ograniczenie emisji;
5) sposoby postępowania w razie zakłóceń w procesach technologicznych i operacjach
    technicznych dotyczących eksploatacji instalacji;
6) rodzaje zakłóceń, gdy wymagane jest wstrzymanie użytkowania instalacji;
7) środki zaradcze, jakie powinien podjąć prowadzący instalację;
8) przypadki, w których prowadzący instalację powinien poinformować o zakłóceniach
    wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, termin, w jakim informacja ta powinna
    zostać złożona oraz jej wymaganą formę.
        
        § 2. 1. W przypadku wystąpienia przerw w wykonywaniu ciągłych pomiarów wielkości emisji substancji, warunki uznawania standardów emisyjnych za dotrzymane, określone w § 12 ust. 1 pkt 3 i 4, ust. 2, § 19 ust. 1 i § 42 ust. 1, sprawdza się, przyjmując za wymienione w tych przepisach średnie wielkości emisji substancji w okresach tych przerw - średnie wielkości emisji substancji w okresie poprzedzającym przerwę równym okresowi przerwy lub wielkości emisji substancji wyznaczone innymi metodami określonymi w pozwoleniu na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwoleniu zintegrowanym.
        2. Przez rozruch i zatrzymywanie instalacji (źródła), o których mowa w rozporządzeniu, rozumie się działania prowadzone w trybie przewidzianym w instrukcji obsługi instalacji (źródła).
        
        § 3. Zawartość tlenu w gazach odlotowych, do której odnosi się wielkość emisji substancji w przypadku jednoczesnego spalania różnych paliw lub odpadów, ustala się jako średnią ważoną obliczoną ze standardowych zawartości tlenu odpowiadających poszczególnym paliwom lub odpadom, przy czym wagami są te wielkości, które stanowią wagi przy obliczaniu średnich ważonych wielkości emisji substancji.
        
        § 4. 1. Natężenie przepływu objętości gazów odlotowych wyraża się w metrach sześciennych gazów odlotowych na godzinę, odniesionych do warunków umownych temperatury 273 K, ciśnienia 101,3 kPa i gazu suchego (zawartość pary wodnej nie większa niż 5 g/kg gazów odlotowych), oznaczanych jako m3u/h; stężenie substancji w gazach odlotowych wyraża się w miligramach substancji na metr sześcienny gazów odlotowych odniesiony do warunków umownych, oznaczanych jako mg/m³_u.
        2. Stężenie substancji w gazach odlotowych sprowadza się do standardowej zawartości tlenu w gazach odlotowych, obliczając według następującego wzoru:







gdzie:
E₁ - oznacza stężenie substancji w gazach odlotowych przy standardowej zawartości tlenu w gazach odlotowych,
E₂ - oznacza stężenie substancji w gazach odlotowych (zmierzone albo obliczone),
0₁ - oznacza standardową zawartość tlenu w gazach odlotowych, wyrażoną w procentach,
0₂ - oznacza zawartość tlenu w gazach odlotowych, wyrażoną w procentach (zmierzoną albo obliczoną).