Art.32. 1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska może, w drodze decyzji, kierując się stopniem zagrożenia dla środowiska, życia lub zdrowia ludzi, wstrzymać działalność posiadacza odpadów w przypadku naruszenia:
1) hierarchii sposobów postępowania z odpadami, polegającego na niewysegregowaniu
    odpadów nadających się do odzysku spośród odpadów przeznaczonych do unieszkodliwiania,
    wbrew art. 18 ust. 7;
2) zakazu dotyczącego postępowania z odpadami niebezpiecznymi, o którym mowa w art. 21;
3) zakazów określonych w art. 23 ust. 2 i 3;
4) obowiązku określonego w art. 27 ust. 2;
5) wymagań dotyczących eksploatacji instalacji lub urządzeń do przetwarzania odpadów,
    o których mowa w art. 29 ust. 2;
6) zakazu przetwarzania odpadów poza instalacjami lub urządzeniami, o którym mowa
    w art. 30 ust. 1.
        2. Postępowanie w sprawie wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, wszczyna się z urzędu.
        3. W przypadkach określonych w ust. 1, na wniosek posiadacza odpadów, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może, w drodze postanowienia, określić termin usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, zawieszając na ten czas postępowanie. Termin nie może być dłuższy niż rok od dnia doręczenia postanowienia.
        4. W razie nieusunięcia nieprawidłowości w terminie określonym na podstawie ust. 3, wojewódzki inspektor ochrony środowiska wstrzyma, w drodze decyzji, działalność posiadacza odpadów w zakresie, o którym mowa w ust. 1, związaną z gospodarowaniem odpadami.
        5. W decyzji o wstrzymaniu działalności określa się termin wstrzymania działalności, uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska zaprzestania wykonywania działalności w sposób, o którym mowa w ust. 1. Termin wstrzymania działalności nie może być dłuższy niż rok od dnia doręczenia decyzji o wstrzymaniu działalności.
        6. Po stwierdzeniu, że ustały przyczyny wstrzymania działalności, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, na wniosek zainteresowanego, wyraża, w drodze decyzji, zgodę na podjęcie wstrzymanej działalności.