Art. 1. 1. Ustawa określa:
1) zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego
    i organy administracji rządowej,
2) zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele
    oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy
- przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.
        2. W planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym uwzględnia się zwłaszcza:
1) wymagania ładu przestrzennego, w tym urbanistyki i architektury;
1a) potrzeby zrównoważonego rozwoju;
2) walory architektoniczne i krajobrazowe;
3) wymagania ochrony środowiska, w tym:
    a) gospodarowania wodami,
    b) ochrony gruntów rolnych i leśnych,
    c) ochrony złóż kopalin,
    d) zmniejszania podatności na zmiany klimatu;
4) wymagania ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej;
5) wymagania ochrony zdrowia oraz bezpieczeństwa ludzi i mienia, a także potrzeby osób
ze szczególnymi potrzebami, o których mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r.
o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz. U. poz. 1696);
6) walory ekonomiczne przestrzeni;
7) prawo własności;
8) potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa;
9) potrzeby interesu publicznego;
10) potrzeby w zakresie rozwoju infrastruktury technicznej, w szczególności sieci
     szerokopasmowych;
11) zapewnienie udziału społeczeństwa w pracach nad sporządzaniem aktów planowania
    przestrzennego, w tym przy użyciu środków komunikacji elektronicznej;
12) zachowanie jawności i przejrzystości procedur planistycznych;
13) potrzebę zapewnienia odpowiedniej ilości i jakości wody, do celów
     zaopatrzenia ludności;
14) potrzeby zapobiegania poważnym awariom i ograniczania ich skutków dla zdrowia
    ludzkiego i środowiska;
15) potrzeby związane z kształtowaniem rolniczej przestrzeni produkcyjnej i rozwoju
    produkcji rolniczej.
                3. Ustalając przeznaczenie terenu lub określając potencjalny sposób zagospodarowania i korzystania z terenu, organ waży interes publiczny i interesy prywatne, w tym zgłaszane w postaci wniosków i uwag, zmierzające do ochrony istniejącego stanu zagospodarowania terenu, jak i zmian w zakresie jego zagospodarowania, a także analizy ekonomiczne, środowiskowe i społeczne.
                4. W przypadku sytuowania nowej zabudowy, uwzględnienie wymagań ładu przestrzennego, walorów przyrodniczych przestrzeni, efektywnego gospodarowania przestrzenią oraz walorów ekonomicznych przestrzeni następuje poprzez:
1) kształtowanie struktur przestrzennych przy uwzględnieniu dążenia
     do minimalizowania transportochłonności układu przestrzennego;
2) lokalizowanie nowej zabudowy mieszkaniowej w sposób umożliwiający
     mieszkańcom maksymalne wykorzystanie publicznego transportu zbiorowego jako
     podstawowego środka transportu;
3) zapewnianie rozwiązań przestrzennych, ułatwiających przemieszczanie się
     pieszych i rowerzystów;
4) dążenie do planowania i lokalizowania nowej zabudowy:
     a) na obszarach o w pełni wykształconej zwartej strukturze funkcjonalno-
          przestrzennej, w granicach jednostki osadniczej w rozumieniu art. 2 pkt 1
            ustawy z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości
            i obiektów fizjograficznych (Dz. U. Nr 166, poz. 1612 oraz z 2005 r.
            Nr 17, poz. 141), w szczególności poprzez uzupełnianie istniejącej
            zabudowy,
     b) na terenach położonych na obszarach innych niż wymienione w lit. a,
             wyłącznie w sytuacji braku dostatecznej ilości terenów przeznaczonych
            pod dany rodzaj zabudowy położonych na obszarach, o których mowa w lit. a;
            przy czym w pierwszej kolejności na obszarach w najwyższym stopniu
            przygotowanych do zabudowy, przez co rozumie się obszary
            charakteryzujące się najlepszym dostępem do sieci komunikacyjnej oraz
            najlepszym stopniem wyposażenia w sieci wodociągowe, kanalizacyjne,
            elektroenergetyczne, gazowe, ciepłownicze oraz sieci i urządzenia
            telekomunikacyjne, adekwatnych dla nowej, planowanej zabudowy.