Art. 21a. 1. Krajowy limit emisji gazów cieplarnianych, zwany dalej "krajowym limitem", oznacza poziom emisji gazów cieplarnianych nieobjętych systemem handlu uprawnieniami do emisji, o którym mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, wyznaczony dla każdego roku w decyzji Komisji nr 2013/162/UE z dnia 26 marca 2013 r. określającej roczne limity emisji państw członkowskich na lata 2013-2020 zgodnie z decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 406/2009/WE (Dz. Urz. UE L 90 z 28.03.2013, str. 106, z późn. zm.). Krajowy limit wyrażony jest w jednostkach rocznych limitów emisji.
        2. Rozliczanie emisji gazów cieplarnianych nieobjętych systemem handlu uprawnieniami do emisji polega na równoważeniu krajowej rocznej emisji gazów cieplarnianych nieobjętych systemem handlu uprawnieniami do emisji jednostkami rocznych limitów emisji lub jednostkami, o których mowa w art. 21b, lub jednostkami, o których mowa w art. 21c ust. 1.
        3. Jeżeli ze sprawozdania, o którym mowa w art. 11a ust. 3 pkt 1, wynika, że wynik rozliczenia emisji, o którym mowa w ust. 2, jest ujemny, minister właściwy do spraw środowiska może:
1) pobrać część krajowego limitu przyznanego na kolejny rok w ilości
     nie większej niż 5% krajowego limitu przewidzianego na rok, którego dotyczy
     sprawozdanie, lub
2) nabyć jednostki rocznych limitów emisji od innego państwa członkowskiego Unii
     Europejskiej.
        4. Jeżeli ze sprawozdania, o którym mowa w art. 11a ust. 3 pkt 1, wynika, że wynik rozliczenia emisji, o którym mowa w ust. 2, jest dodatni, nadwyżka krajowego limitu jest przenoszona na kolejny rok, z uwzględnieniem ust. 5.
        5. Jeżeli ze sprawozdania, o którym mowa w art. 11a ust. 3 pkt 1, wynika, że wynik rozliczenia emisji, o którym mowa w ust. 2, jest dodatni, minister właściwy do spraw środowiska może zbyć nadwyżkę krajowego limitu innemu państwu członkowskiemu Unii Europejskiej.