Art. 40. 1. Za kontrolę zatruć produktami biobójczymi są odpowiedzialne ośrodki konsultacji i informacji toksykologicznej, zwane dalej "ośrodkami toksykologicznymi". Ośrodkami toksykologicznymi mogą być podmioty lecznicze oraz uczelnie spełniające następujące wymagania:
1) pracujące w systemie pracy ciągłej - 24 godziny na dobę przez cały rok;
2) zapewniające całodobową możliwość konsultacji medycznej w zakresie zatruć
     produktami biobójczymi z lekarzem specjalistą w dziedzinie toksykologii
     klinicznej;
3) zapewniające warunki lokalowe umożliwiające zainstalowanie niezbędnego
     sprzętu komputerowego i zapewniające wyposażenie teleinformatyczne, w tym
     całodobowy dostęp do sieci internetowej oraz telefonu;
4) posiadające możliwość stałego, elektronicznego nagrywania rozmów, w tym
     konsultacji telefonicznych.
        2. Obowiązanymi do zgłoszenia przypadku podejrzenia lub stwierdzenia zatrucia produktem biobójczym są:
1) lekarz, lekarz dentysta, ratownik medyczny, felczer, starszy felczer,
     pielęgniarka i położna oraz diagnosta laboratoryjny, wykonujący zawód
     w podmiocie leczniczym;
2) osoba wykonująca zawód medyczny w ramach praktyki zawodowej, o której mowa
     w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej
     (Dz. U. z 2015 r. poz. 618, z późn. zm.⁵⁾);
3) osoba wykonująca zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy
     z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, inna niż osoba,
     o której mowa w pkt 2;
4) podmiot odpowiedzialny;
5) podmioty, o których mowa w art. 39 ust. 1.
        3. Podmioty, o których mowa w ust. 2, dokonują zgłoszenia przypadku podejrzenia lub stwierdzenia zatrucia produktem biobójczym właściwemu terytorialnie ośrodkowi toksykologicznemu.
        4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz ośrodków toksykologicznych oraz ich właściwość terytorialną, biorąc pod uwagę spełnianie przez nich wymagań, o których mowa w ust. 1, oraz podział terytorialny kraju.