§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowe wymagania dotyczące przechowywania i używania środków strzałowych i sprzętu strzałowego w ruchu zakładu górniczego, w tym rodzaje, sposób i wzory ewidencji środków strzałowych oraz przypadki, w których przedsiębiorca ma obowiązek posiadać dowód sprawdzenia rozwiązań technicznych przez rzeczoznawcę do spraw ruchu zakładu górniczego.

        § 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) ładunek materiału wybuchowego – materiał wybuchowy uzbrojony środkiem inicjującym lub
    środkiem zapalającym;
2) niewypał – środek strzałowy, który w trakcie pomiaru ciągłości obwodu strzałowego
    wykazał przerwę lub który przy wykonywaniu robót strzałowych nie odpalił;
3) osoba dozoru ruchu górniczego – osobę dozoru ruchu zakładu górniczego w specjalności
    górniczej, wiertniczej lub geofizyki i techniki strzałowej, posiadającą w zakresie
    swoich obowiązków sprawy techniki strzałowej;
4) środki inicjujące – wyroby wypełnione materiałem wybuchowym, służące do zainicjowania
    materiału wybuchowego, w szczególności spłonki, zapalniki niebędące zapalnikami
    elektrycznymi nieostrymi, lonty detonujące, opóźniacze detonujące;
5) środki zapalające – wyroby wypełnione materiałem wybuchowym, służące pośrednio
    do zainicjowania materiału wybuchowego, w szczególności lonty prochowe, zapalacze
    lontowe, zapalniki elektryczne nieostre.

        § 3. Wyróżnia się następujące rodzaje sprzętu strzałowego:
1) wyroby służące do bezpiecznego przewożenia środków strzałowych;
2) wyroby służące do bezpiecznego przenoszenia środków strzałowych;
3) wyroby służące do bezpiecznego przechowywania środków strzałowych;
4) wyroby służące do bezpiecznego sporządzania materiałów wybuchowych;
5) wyroby służące do bezpiecznego wprowadzania materiałów wybuchowych;
6) wyroby służące do bezpiecznego wprowadzania ładunków materiału wybuchowego;
7) wyroby służące do bezpiecznego konstruowania obwodów strzałowych;
8) wyroby służące do bezpiecznego sprawdzania obwodów strzałowych;
9) urządzenia służące do odpalania ładunków materiałów wybuchowych;
10) wyroby służące do wykonywania więcej niż jednej czynności wymienionych w pkt 1–9.

        § 4. W ruchu zakładu górniczego są przechowywane i używane:
1) środki strzałowe, które zgodnie z ustawą z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach
    wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 283) spełniają
    wymagania dotyczące oceny zgodności, zostały wprowadzone do obrotu, posiadają numer
    identyfikacyjny materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, zostały
    wpisane do rejestru materiałów wybuchowych przeznaczonego do użytku cywilnego oraz
    dla których uzyskano pozwolenie na ich przechowywanie lub używanie;
2) sprzęt strzałowy, dla którego uzyskano pozwolenie na przechowywanie lub używanie
    w ruchu zakładu górniczego:
    a) wymieniony w przepisach wydanych na podstawie art. 113 ust. 15 ustawy z dnia
        9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze, zwanej dalej „ustawą", spełnia
        wymagania techniczne określone w tych przepisach oraz został dopuszczony
        do stosowania w zakładzie górniczym, zgodnie z art. 113 ustawy, albo
    b) urządzenie służące do odpalania ładunków materiałów wybuchowych albo elektryczny
        sprzęt strzałowy, którego rozwiązania techniczne zostały sprawdzone na wniosek
        podmiotu wprowadzającego urządzenie na rynek przez rzeczoznawcę do spraw ruchu
        zakładu górniczego, zwanego dalej „rzeczoznawcą", albo
    c) nie jest wymieniony w lit. a i b i został dobrany do warunków geologiczno-
        górniczych i środowiskowych w miejscu jego zastosowania.

        § 5. 1. Czynności związane z przechowywaniem, odbiorem, używaniem, przewożeniem i przenoszeniem środków strzałowych w ruchu zakładu górniczego wykonują i dozorują osoby upoważnione przez kierownika ruchu zakładu górniczego, spełniające wymagania lub posiadające odpowiednie kwalifikacje określone w dziale IV ustawy oraz przepisach wydanych na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy albo określone na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy.
        2. Dozwolone jest przenoszenie przez górników strzałowych materiałów wybuchowych wraz ze środkami inicjującymi albo środkami zapalającymi.
        3. Dozwolone jest wyznaczenie, przez osobę dozoru ruchu górniczego, osób przeszkolonych w zakresie postępowania z materiałami wybuchowymi do pomocy przy przenoszeniu materiału wybuchowego, bez jednoczesnego przenoszenia przez te osoby środków inicjujących i środków zapalających.
        4. Osoby, o których mowa w ust. 3, są nadzorowane przez osobę upoważnioną do wykonywania robót strzałowych lub odbioru środków strzałowych.

        § 6. 1. Kierownik ruchu zakładu górniczego zapewnia zatrudnienie na stanowisku kierownika działu obejmującego swoją właściwością sprawy techniki strzałowej, zwanego dalej „kierownikiem działu techniki strzałowej", oraz jego zastępcy osoby, która:
1) w podziemnych zakładach górniczych – posiada stwierdzone kwalifikacje do wykonywania
    czynności na tym stanowisku,
2) w odkrywkowych zakładach górniczych i w zakładach górniczych wydobywających kopaliny
    otworami wiertniczymi – posiada stwierdzone kwalifikacje do wykonywania czynności
    kierownika ruchu zakładu górniczego lub kierownika działu górniczego lub osoby
    wyższego dozoru ruchu w specjalności górniczej
    
‒ a także która ukończyła kurs specjalistyczny dla osób kierujących działem techniki
strzałowej.

        2. Kierownik ruchu zakładu prowadzącego działalność określoną w art. 2 ust. 1 ustawy albo zakładu wykonującego roboty geologiczne, zwanych dalej „zakładami", zapewnia zatrudnienie na stanowisku kierownika działu techniki strzałowej oraz jego zastępcy osoby, która:
1) w zakładach prowadzących działalność określoną w art. 2 ust. 1 ustawy – posiada
    stwierdzone kwalifikacje do wykonywania czynności na tym stanowisku,
2) w zakładach wykonujących roboty geologiczne – posiada stwierdzone kwalifikacje
    do wykonywania czynności kierownika ruchu zakładu lub kierownika działu geofizyki
    i techniki strzałowej, lub kierownika działu wiertniczego, lub osoby wyższego dozoru
    ruchu w specjalności geofizyka i technika strzałowa
    
‒ a także która ukończyła kurs specjalistyczny dla osób kierujących działem techniki
strzałowej.

        3. Kierownik ruchu zakładu górniczego albo zakładu, zwany dalej „kierownikiem ruchu", upoważnia kierownika działu obejmującego swoją właściwością sprawy techniki strzałowej, o którym mowa w ust. 1 albo 2, do kierowania gospodarką środkami strzałowymi i sprzętem strzałowym oraz nadzoru nad nią, a także do nadzoru nad wykonywaniem robót strzałowych w zakładzie górniczym albo w zakładzie.

        § 7. W miejscach, w których znajdują się środki strzałowe, w ich otoczeniu oraz w trakcie wykonywania czynności związanych bezpośrednio ze środkami strzałowymi niedozwolone jest używanie ognia, palenie tytoniu ani stosowanie materiałów i urządzeń mogących być źródłem iskrzenia zdolnego do zainicjowania środków strzałowych.

        § 8. Środki strzałowe i urządzenia służące do odpalania ładunków materiałów wybuchowych zabezpiecza się w sposób uniemożliwiający dostęp do nich osób nieupoważnionych.

        § 9. Osobę wykonującą czynności w ruchu zakładu górniczego zapoznaje się z wyglądem środków strzałowych, a także informuje o:
1) niebezpieczeństwie, które może wystąpić w przypadku niewłaściwego postępowania
    ze środkami strzałowymi;
2) bezpiecznym zachowaniu się podczas wykonywania robót strzałowych;
3) znaczeniu sygnałów i znaków ostrzegawczych stosowanych w zakładzie górniczym, w związku
    z wykonywaniem robót strzałowych.

        § 10. Przy wykonywaniu czynności związanych ze środkami strzałowymi zachowuje się szczególną ostrożność.

        § 11. 1. Osobę dozoru ruchu górniczego informuje się niezwłocznie o:
1) stwierdzonym przypadku braku:
    a) środków strzałowych,
    b) urządzeń służących do odpalania ładunków materiałów wybuchowych;
2) przypadkach znalezienia lub pozostawienia bez dozoru środków strzałowych;
3) innych faktach i okolicznościach, które mogą spowodować niebezpieczeństwo wybuchu
    środków strzałowych.
        2. Informacja, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i pkt 2, jest niezwłocznie przekazywana przez osobę dozoru ruchu górniczego kierownikowi ruchu, który zawiadamia właściwy organ nadzoru górniczego i najbliższą jednostkę Policji.
        3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku znalezienia środków strzałowych w urobku w ciągu technologicznym.

        § 12. 1. Kierownik ruchu wdraża do stosowania w ruchu zakładu ustalenia dotyczące bezpiecznego sposobu wykonywania robót strzałowych, o których mowa w art. 115 ust. 8 ustawy, w zakresie:
1) przewożenia i przenoszenia środków strzałowych;
2) przechowywania i zabezpieczania środków strzałowych w pobliżu miejsca wykonywania robót
    strzałowych;
3) wykonywania prac przygotowawczych, poprzedzających wykonywanie właściwych robót
    strzałowych;
4) ochrony osób i mienia przed skutkami robót strzałowych;
5) utrzymania ciągłości ruchu zakładu górniczego w trakcie wykonywania robót strzałowych.
        2. Osoby wykonujące lub nadzorujące czynności określone w ust. 1 potwierdzają na piśmie zapoznanie się z ustaleniami kierownika ruchu i przestrzegają tych ustaleń.