Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach reklamowych i statystycznych oraz w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Korzystanie z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia.
x
Akt prawny
Ustawa
z dnia 20 maja 2016 r.
o efektywności energetycznej 1),2)
Dodaj akt prawny»
 
Identyfikator Dz.U.2016.831
Data wydania 2016-05-20 
Data publikacji 2016-06-11 
Data wejścia w życie 2016-10-01
Rodzaj aktu Ustawa 
Organ wydający Sejm 
Status Obowiązujący
Ostatnie zmiany
2021-05-07
2020-12-01
2020-02-21
2019-10-24
2019-06-28
2019-06-04
2019-01-11
2018-03-30
2023-08-23
Tabela zmian »
Dodaj wymaganie własne»
Rozdział 7
Zmiany w przepisach obowiązujących

        
        Art.43. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.9)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5 ust. 6c otrzymuje brzmienie:
     "6c. Sprzedawca energii elektrycznej informuje swojego odbiorcę o ilości
     energii elektrycznej zużytej przez tego odbiorcę w poprzednim roku oraz
     o miejscu, w którym są dostępne informacje o przeciętnym zużyciu energii
     elektrycznej dla danej grupy przyłączeniowej odbiorców, środkach poprawy
     efektywności energetycznej w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2016 r.
     o efektywności energetycznej (Dz. U. poz. 831) i efektywnych energetycznie
     urządzeniach technicznych.";
2) w art. 7b:
a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
     "Podmiot posiadający tytuł prawny do korzystania z obiektu, który nie jest
     przyłączony do sieci ciepłowniczej lub wyposażony w indywidualne źródło
     ciepła oraz w którym przewidywana szczytowa moc cieplna instalacji i urządzeń
     do ogrzewania tego obiektu wynosi nie mniej niż 50 kW, zlokalizowanego
     na terenie, na którym istnieją techniczne warunki dostarczania ciepła
     z efektywnego energetycznie systemu ciepłowniczego lub chłodniczego, zapewnia
     efektywne energetycznie wykorzystanie lokalnych zasobów paliw i energii
     przez:",
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
     "3. Efektywność energetyczną dostarczania ciepła, o której mowa w ust. 1,
określa się na podstawie audytu, o którym mowa w art. 25 ust. 3 ustawy z dnia
     20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej.",
c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
     "4. Przez efektywny energetycznie system ciepłowniczy lub chłodniczy
     rozumie się system ciepłowniczy lub chłodniczy, w którym do wytwarzania
     ciepła lub chłodu wykorzystuje się co najmniej w:
     1)50% energię z odnawialnych źródeł energii lub
     2)50% ciepło odpadowe, lub
     3)75% ciepło pochodzące z kogeneracji, lub
     4)50% połączenie energii i ciepła, o których mowa w pkt 1-3.";
3) w art. 9a w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
     "Odbiorca przemysłowy, przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorca końcowy oraz
     towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w ust. 2, w zakresie
     określonym w ust. 11, są obowiązani:";
4) uchyla się art. 9n;
5) po art. 9x dodaje się art. 9y-9zb w brzmieniu:
     "Art. 9y. 1. Gwarancja pochodzenia energii elektrycznej wytwarzanej
     w wysokosprawnej kogeneracji, zwana dalej "gwarancją pochodzenia", jest
     dokumentem poświadczającym, że określona w tym dokumencie ilość energii
     elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej lub sieci przesyłowej
     została wytworzona w wysokosprawnej kogeneracji.
     2. Gwarancję pochodzenia wydaje się na pisemny wniosek przedsiębiorstwa
     energetycznego zajmującego się wytwarzaniem energii elektrycznej
     w wysokosprawnej kogeneracji, zwany dalej "wnioskiem o wydanie gwarancji
     pochodzenia".
     3. Wniosek o wydanie gwarancji pochodzenia składa się do operatora systemu
     dystrybucyjnego elektroenergetycznego lub operatora systemu przesyłowego
     elektroenergetycznego, na którego obszarze działania została przyłączona
     jednostka kogeneracji, w terminie 30 dni od dnia zakończenia wytworzenia
     danej ilości energii elektrycznej objętej wnioskiem.
     4. Wniosek o wydanie gwarancji pochodzenia zawiera:
     1) oznaczenie przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się wytwarzaniem
     energii elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji;
     2) określenie lokalizacji, rodzaju, mocy zainstalowanej elektrycznej
     i cieplnej jednostki kogeneracji, w której została wytworzona energia;
     3) dane dotyczące ilości wprowadzonej do sieci energii elektrycznej
     wytworzonej w wysokosprawnej kogeneracji w jednostce kogeneracji;
     4) określenie:
     a) okresu, obejmującego jeden lub więcej następujących po sobie miesięcy
     kalendarzowych danego roku kalendarzowego, w którym energia elektryczna
     została wytworzona w jednostce kogeneracji, ze wskazaniem daty rozpoczęcia
     i zakończenia wytwarzania tej energii,
     b) rodzaju i średniej wartości opałowej paliw, z których została wytworzona
     energia elektryczna i ciepło w jednostce kogeneracji, oraz ilości tych paliw
     ustalone na podstawie pomiarów dokonanych za pomocą oznaczonych urządzeń
     pomiarowo-rozliczeniowych,
     c) na podstawie pomiarów dokonanych za pomocą oznaczonych urządzeń
     pomiarowo-rozliczeniowych, ilości ciepła użytkowego w kogeneracji,
     z podziałem na sposoby jego wykorzystania, oraz ilości energii elektrycznej
     wytworzonej w wysokosprawnej kogeneracji w danej jednostce kogeneracji,
     d) ilości energii pierwotnej, wyrażonej w procentach, która została
     zaoszczędzona, kwalifikującej do uznania energii elektrycznej za wytworzoną
     w wysokosprawnej kogeneracji, obliczonej na podstawie referencyjnych wartości
     dla wytwarzania rozdzielonego;
     5) wskazanie, czy jednostka kogeneracji określona we wniosku korzystała
     z mechanizmów i instrumentów wspierających wytwarzanie energii elektrycznej
     w tej jednostce;
     6) oznaczenie daty oddania jednostki kogeneracji do eksploatacji.
     5. Do wydawania gwarancji pochodzenia oraz innych dokumentów potwierdzających
     wydanie gwarancji pochodzenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia
     14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego o wydawaniu
     zaświadczeń.
     6. Operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego lub operator
     systemu przesyłowego elektroenergetycznego dokonuje weryfikacji danych,
     o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2.
     7. Operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego lub operator
     systemu przesyłowego elektroenergetycznego, w terminie 30 dni od dnia
     otrzymania wniosku o wydanie gwarancji pochodzenia, przekazuje ten wniosek
     Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, wraz z potwierdzeniem ilości
     wytworzonej energii elektrycznej w jednostce kogeneracji i wprowadzonej
     do sieci.
     8. Na potrzeby ustalenia rzeczywistej ilości energii elektrycznej i ciepła
     wytworzonych w wysokosprawnej kogeneracji oraz ilości zaoszczędzonej energii
     pierwotnej w celu wydawania gwarancji pochodzenia przyjmuje się sposób
     obliczania oraz wymagania dotyczące pomiarów określone w przepisach wydanych
     na podstawie art. 9a ust. 16.
     Art. 9z. 1. W przypadku gdy wniosek o wydanie gwarancji pochodzenia nie
     zawiera danych, o których mowa w art. 9y ust. 4, Prezes Urzędu Regulacji
     Energetyki niezwłocznie wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie
     7 dni od dnia doręczenia wezwania. Nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym
     terminie skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.
     2. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydaje gwarancję pochodzenia w terminie
     30 dni od dnia otrzymania sprawozdania, o którym mowa w art. 9l ust. 10, wraz
     z wnioskiem o wydanie odpowiedniej ilości gwarancji pochodzenia w stosunku
     do rzeczywistej ilości energii elektrycznej wytworzonej w wysokosprawnej
     kogeneracji przez daną jednostkę kogeneracji w poprzednim roku kalendarzowym
     i wykazanej w tym sprawozdaniu.
     3. Gwarancję pochodzenia oznacza się indywidualnym numerem. Zawiera ona dane,
     o których mowa w art. 9y ust. 4, datę jej wydania oraz oznaczenie państwa,
     w którym została wydana.
     4. Gwarancję pochodzenia wydaje się za wytworzoną energię elektryczną
     z dokładnością do 1 MWh.
     5. Gwarancję pochodzenia wydaje się w postaci elektronicznej i przekazuje się
     bezpośrednio do rejestru gwarancji pochodzenia, o którym mowa w art. 9zb
     ust. 1.
     Art. 9za. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na pisemny wniosek podmiotu,
     uznaje gwarancję pochodzenia wydaną w innym państwie członkowskim Unii
     Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim
     Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy
     o Europejskim Obszarze Gospodarczym.
     2. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki odmawia uznania gwarancji pochodzenia,
     o której mowa w ust. 1, w przypadku gdy wystąpią uzasadnione wątpliwości
     co do jej autentyczności lub wiarygodności.
     3. O przyczynie odmowy uznania gwarancji pochodzenia, o której mowa w ust. 2,
     Prezes Urzędu Regulacji Energetyki niezwłocznie informuje Komisję Europejską,
     podając przyczynę odmowy.
     4. Gwarancja pochodzenia, o której mowa w ust. 1, jest ważna przez 12
     miesięcy od dnia jej wydania.
     Art. 9zb. 1. Rejestr gwarancji pochodzenia prowadzi podmiot prowadzący:
     1)giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r.
     o giełdach towarowych lub
     2)na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w rozumieniu
     ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi
     -organizujący obrót świadectwami efektywności energetycznej, o których mowa
     w art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej.
     2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, prowadzi rejestr gwarancji pochodzenia
     w sposób zapewniający identyfikację:
     1)przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się wytwarzaniem energii
     elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji, któremu wydano gwarancję
     pochodzenia;
     2)podmiotów, których gwarancje pochodzenia wydane w innym państwie
     członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie
     członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie
     umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zostały uznane przez Prezesa
     Urzędu Regulacji Energetyki;
     3)przysługujących gwarancji pochodzenia oraz odpowiadającej im ilości energii
     elektrycznej.
     3. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przekazuje informacje o wydanych oraz
     uznanych gwarancjach pochodzenia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1.
     4. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, wydaje przedsiębiorstwu energetycznemu
     zajmującemu się wytwarzaniem energii elektrycznej w wysokosprawnej
     kogeneracji wpisanemu do rejestru gwarancji pochodzenia dokument
     potwierdzający, że określona w tym dokumencie ilość energii wprowadzonej
     do sieci dystrybucyjnej lub do sieci przesyłowej została wytworzona
     w wysokosprawnej kogeneracji.
     5. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii
     elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji wpisane do rejestru gwarancji
     pochodzenia informuje pisemnie Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki oraz
     podmiot, o którym mowa w ust. 1, o przekazaniu gwarancji pochodzenia odbiorcy
     końcowemu, w terminie 7 dni od dnia jej przekazania.
     6. Informację, o której mowa w ust. 5, wpisuje się do rejestru gwarancji
     pochodzenia.
     7. Wpis do rejestru gwarancji pochodzenia, o którym mowa w ust. 1, oraz
     zmiany dokonane w tym rejestrze podlegają opłacie w wysokości
     odzwierciedlającej koszty prowadzenia tego rejestru.";
6) po art. 10 dodaje się art. 10a-10c w brzmieniu:
     "Art. 10a. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się wytwarzaniem
     energii elektrycznej lub ciepła, przesyłaniem i dystrybucją ciepła oraz inni
     przedsiębiorcy, planujący budowę, przebudowę lub znaczną modernizację po dniu
     5 czerwca 2014 r. jednostki wytwórczej o mocy nominalnej cieplnej powyżej
     20 MW, sieci ciepłowniczej lub sieci chłodniczej, sporządzają analizę kosztów
     i korzyści budowy, przebudowy lub znacznej modernizacji tej jednostki lub
     sieci ciepłowniczej, lub sieci chłodniczej, mającą na celu określenie
     najbardziej efektywnych pod względem zasobów oraz opłacalnych rozwiązań
     umożliwiających spełnienie wymogów w zakresie ogrzewania i chłodzenia,
     zwaną dalej "analizą kosztów i korzyści".
     2. Przez znaczną modernizację, o której mowa w ust. 1, rozumie się
     modernizację jednostki wytwórczej o mocy nominalnej cieplnej powyżej 20 MW
     lub sieci ciepłowniczej, lub sieci chłodniczej, której koszt przekracza 50%
     kosztu inwestycyjnego nowej porównywalnej jednostki wytwórczej lub sieci
     ciepłowniczej, lub sieci chłodniczej.
     3. Analizę kosztów i korzyści sporządza się z uwzględnieniem:
     1)zainstalowanej mocy elektrycznej lub zainstalowanej mocy cieplnej;
     2)rodzaju paliwa zużywanego do wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła;
     3)planowanej liczby godzin pracy jednostki wytwórczej lub sieci
     ciepłowniczej, lub sieci chłodniczej w ciągu roku;
     4)lokalizacji jednostki wytwórczej lub sieci ciepłowniczej, lub chłodniczej;
     5)zapotrzebowania na energię elektryczną lub ciepło, lub chłód.
     4. Analiza kosztów i korzyści opiera się na opisie planowanej budowy,
     przebudowy lub znacznej modernizacji jednostki wytwórczej, sieci
     ciepłowniczej lub sieci chłodniczej oraz zawiera analizę ekonomiczną
     obejmującą analizę finansową, która odzwierciedla rzeczywiste przepływy
     pieniężne z nakładów inwestycyjnych poniesionych na budowę, przebudowę lub
     znaczną modernizację jednostki wytwórczej, sieci ciepłowniczej lub sieci
     chłodniczej oraz planowane koszty i przychody z ich eksploatacji.
     5. Analizę kosztów i korzyści sporządza się na okres cyklu życia planowanej
     jednostki wytwórczej, sieci ciepłowniczej lub sieci chłodniczej.
     Art. 10b. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne oraz inni przedsiębiorcy,
     o których mowa w art. 10a ust. 1, planujący:
     1)budowę jednostki wytwórczej o mocy nominalnej cieplnej przekraczającej
     20 MW - sporządzają analizę kosztów i korzyści wybudowania nowej jednostki
     kogeneracji w miejsce pracującej jednostki wytwórczej;
     2)przebudowę lub znaczną modernizację jednostki wytwórczej o mocy nominalnej
     cieplnej przekraczającej 20 MW - sporządzają analizę kosztów i korzyści
     przebudowy lub znacznej modernizacji tej jednostki wytwórczej na jednostkę
     kogeneracji;
     3)budowę lub przebudowę, lub znaczną modernizację elektrowni lub
     elektrociepłowni przemysłowej, w rozumieniu przepisów rozporządzenia
     Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 z dnia
     22 października 2008 r. w sprawie statystyki energii (Dz. Urz. UE L 304
     z 14.11.2008, str. 1, z późn. zm.), o mocy nominalnej cieplnej
     przekraczającej 20 MW lub wytwarzającej ciepło odpadowe z instalacji
     przemysłowej - sporządzają analizę kosztów i korzyści wykorzystania tego
     ciepła, w tym w wysokosprawnej kogeneracji, oraz przyłączenia wybudowanej
     lub przebudowanej, lub poddanej znacznej modernizacji elektrowni lub
     elektrociepłowni przemysłowej do sieci ciepłowniczej lub chłodniczej;
     4)budowę sieci ciepłowniczej lub sieci chłodniczej lub przyłączenie do tej
     sieci jednostki wytwórczej o mocy nominalnej cieplnej przekraczającej 20 MW,
     lub przebudowę, lub znaczną modernizację tej jednostki wytwórczej -
     sporządzają analizę kosztów i korzyści wykorzystania ciepła odpadowego.
     2. Budowa urządzeń, instalacji lub sieci służących wychwytywaniu dwutlenku
     węgla w celu jego podziemnego składowania w celu przeprowadzenia projektu
     demonstracyjnego wychwytu i składowania dwutlenku węgla w rozumieniu art. 1
     ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze nie
     stanowi przebudowy jednostki wytwórczej, elektrowni lub elektrociepłowni
     przemysłowej ani budowy sieci, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4.
     3. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do:
     1)jednostek wytwórczych w okresach szczytowego zapotrzebowania na energię
     elektryczną oraz rezerw zdolności wytwórczych pracujących w okresie
     nie dłuższym niż 1500 godzin w roku, jako średnia z pięciu kolejnych lat;
     2)obiektu energetyki jądrowej, o którym mowa w ustawie z dnia 29 czerwca
     2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów
     energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących;
     3)urządzeń, instalacji i sieci niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania p
     odziemnego składowiska dwutlenku węgla w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca
     2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze.
     4. Jeżeli jest planowana budowa lub przebudowa, lub znaczna modernizacja
     jednostki wytwórczej energii elektrycznej lub elektrowni przemysłowej,
     analiza kosztów i korzyści zawiera porównanie tej jednostki lub elektrowni
     z jednostką wytwórczą lub elektrociepłownią przemysłową wytwarzającą taką
     samą ilość energii elektrycznej w procesie wytwarzania ciepła odpadowego
     w instalacji przemysłowej lub w wysokosprawnej kogeneracji albo zaopatrującą
     użytkowników systemu w wytworzone ciepło lub chłód za pomocą sieci
     ciepłowniczych lub chłodniczych.
     5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, przedsiębiorstwa
     energetyczne oraz przedsiębiorcy, o których mowa w art. 10a ust. 1,
     sporządzają analizę kosztów i korzyści we współpracy z przedsiębiorstwem
     energetycznym zajmującym się przesyłaniem i dystrybucją ciepła lub chłodu.
     6. Przez moc nominalną cieplną, o której mowa w ust. 1 oraz w art. 10a
     ust. 1, rozumie się ilość energii wprowadzonej w paliwie do źródła spalania
     paliw w jednostce czasu przy jego nominalnym obciążeniu.
     Art. 10c. 1. Minister właściwy do spraw energii sporządza ocenę potencjału
     wytwarzania energii elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji oraz
     efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych lub chłodniczych i o jej
     sporządzeniu powiadamia Komisję Europejską.
     2. W celu sporządzenia oceny, o której mowa w ust. 1, minister właściwy
     do spraw energii przeprowadza analizę wprowadzenia określonych wariantów
     wytwarzania energii elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji oraz
     efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych i chłodniczych
     na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym możliwości techniczne oraz
     opłacalność ekonomiczną wprowadzenia tych wariantów.
     3. Minister właściwy do spraw energii co pięć lat lub na żądanie Komisji
     Europejskiej aktualizuje ocenę, o której mowa w ust. 1, i o tej aktualizacji
     powiadamia Komisję Europejską.";
7) w art. 16a w ust. 5 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się
     pkt 7 w brzmieniu:
     "7)wynikami oceny, o której mowa w art. 10c ust. 1, oraz analizą kosztów
     i korzyści.";
8) w art. 18 w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5
     w brzmieniu:
     "5)ocena potencjału wytwarzania energii elektrycznej w wysokosprawnej
     kogeneracji oraz efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych lub
     chłodniczych na obszarze gminy.";
9) w art. 19 w ust. 3 pkt 3a otrzymuje brzmienie:
     "3a)możliwości stosowania środków poprawy efektywności energetycznej
     w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności
     energetycznej;";
10) w art. 20 w ust. 2:
a) pkt 1b otrzymuje brzmienie:
     "1b)propozycje stosowania środków poprawy efektywności energetycznej
     w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności
     energetycznej;",
b) w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
     "4)ocenę potencjału wytwarzania energii elektrycznej w wysokosprawnej
     kogeneracji oraz efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych lub
     chłodniczych na obszarze gminy.";
11) w art. 45 po ust. 1d dodaje się ust. 1e w brzmieniu:
     "1e. W kosztach działalności przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się
        obrotem energią elektryczną, paliwami gazowymi lub sprzedażą ciepła
        odbiorcom końcowym uwzględnia się koszty realizacji obowiązku, o którym mowa
        w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności
        energetycznej.";
12) w art. 45a:
a) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
     "7. Jeżeli miejsce zainstalowania układu pomiarowo-rozliczeniowego służącego
     do rozliczeń kosztów zakupu ciepła jest wspólne dla dwóch lub więcej budynków
     wielolokalowych albo dwóch lub więcej grup lokali lub lokali, właściciele lub
     zarządcy tych budynków lub lokali są obowiązani wyposażyć:
     1)budynki te i grupy lokali w ciepłomierze;
     2)lokale, tam gdzie jest to technicznie wykonalne i opłacalne, w ciepłomierze
     lub wodomierze ciepłej wody użytkowej.",
b) w ust. 8 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie:
     "a)dla lokali mieszkalnych i użytkowych:
     – wskazania ciepłomierzy,
     – wskazania urządzeń umożliwiających indywidualne rozliczenie kosztów,
         niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych,
     – powierzchnię lub kubaturę tych lokali, ",
c) ust. 9 otrzymuje brzmienie:
     "9. Właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody
     rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale
     mieszkalne i użytkowe w tym budynku, tak aby wybrana metoda:
     1) zapewniała:
     a) energooszczędne zachowania,
     b) zachowanie prawidłowych warunków eksploatacji budynku i lokali w zakresie
     temperatury i wentylacji, określonych w przepisach prawa budowlanego, lub
     c) ustalanie opłat za zakupione ciepło w sposób odpowiadający zużyciu ciepła
     na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej;
     2) w zależności od warunków technicznych budynków i lokali uwzględniała:
     a) ilość ciepła dostarczanego do lokalu z pionów grzewczych lub przenikania
     między lokalami oszacowanego w szczególności na podstawie rejestracji
     temperatury powietrza w lokalu, jeżeli jest to technicznie możliwe
     i ekonomicznie uzasadnione,
     b) współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła na ogrzewanie, wynikające
     z położenia lokalu w bryle budynku.",
d) po ust. 11 dodaje się ust. 11a w brzmieniu:
     "11a. Jeżeli użytkownik lokalu nie udostępni właścicielowi lub zarządcy
     budynku ciepłomierzy, wodomierzy lub urządzeń umożliwiających indywidualne
     rozliczenie kosztów, niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu
     przepisów metrologicznych, w celu dokonania ich odczytu albo użytkownik
     lokalu dokona ingerencji w ten przyrząd lub urządzenie w celu zafałszowania
     jego pomiarów lub wskazań, właściciel lub zarządca budynku może:
     1) dochodzić od użytkownika tego lokalu odszkodowania albo
     2) obciążyć użytkownika tego lokalu, w okresie rozliczeniowym, kosztami
     ogrzewania w wysokości nie wyższej niż iloczyn średniej wartości kosztów
     ogrzewania:
     a)m3 kubatury budynku wielolokalowego i kubatury lokalu użytkowanego albo
     b)m2 powierzchni budynku wielolokalowego i powierzchni lokalu użytkowanego.",
e) dodaje się ust. 13 w brzmieniu:
     "13. W przypadku gdy ilość ciepła dostarczonego do budynku wielolokalowego
     w ciągu kolejnych 12 miesięcy przekracza 0,40 GJ w odniesieniu do m3
     ogrzewanej kubatury budynku lub 0,30 GJ w odniesieniu do m3przygotowanej
     ciepłej wody, właściciel lub zarządca budynku wykonuje audyt energetyczny
     tego budynku w celu określenia przyczyn nadmiernej energochłonności
     i wskazania sposobów ograniczenia zużycia ciepła przez ten budynek lub zmiany
     zamówionej mocy cieplnej.".
        

.
.
.

Dostęp do pełnej treści po zalogowaniu oraz wykupieniu dostępu.


Dostęp do pełnej treści po zalogowaniu oraz wykupieniu dostępu.

nowe uchylone zmiana