Ustawa z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody ustanowiła w art. 33 generalny zakaz podejmowania działań mogących znacząco negatywnie oddziaływać na cele ochrony obszaru Natura 2000, a w szczególności mogących:
1) pogorszyć stan siedlisk przyrodniczych lub siedlisk gatunków roślin i zwierząt,
    dla których ochrony wyznaczono obszar Natura 2000,
2) wpłynąć negatywnie na gatunki, dla których ochrony został wyznaczony obszar
    Natura 2000,
3) pogorszyć integralność obszaru Natura 2000 lub jego powiązania z innymi obszarami.

        Zakaz ten obejmuje zarówno te działania, które same mogą wywrzeć znaczące negatywne oddziaływanie, jak i wykazujące taki wpływ w połączeniu z innymi działaniami.

        Przepis ten znajduje także odpowiednie zastosowanie do proponowanych obszarów mających znaczenie dla Wspólnoty, znajdujących się na liście proponowanych obszarów mających znaczenie dla Wspólnoty, aż do chwili zatwierdzenia przez ich Komisję Europejską jako obszary mające znaczenie dla Wspólnoty i wyznaczenia ich jako specjalne obszary ochrony siedlisk.

        W celu zapewnienia przestrzegania powyższego zakazu ustawa wprowadziła w art. 33 ust. 3 zasadę, iż przed realizacją działań mogących znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000, a które nie są bezpośrednio związane z ochroną obszaru Natura 2000 (lub obszaru znajdującego się na liście proponowanych obszarów mających znaczenie dla Wspólnoty), należy przeprowadzić ocenę oddziaływania na środowisko na zasadach określonych w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Działaniami objętymi powyższym wymogiem są zarówno opracowywanie (zmiana) dokumentów planistycznych w postaci projektów polityk, strategii, planów i programów, jak i planowanie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000.

• Wróć do spisu.