Osoba, która uzyskała zezwolenie na wyłączenie gruntów leśnych z produkcji, musi wnieść wskazane w ustawie z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych świadczenia pieniężne, na które składają się należność, opłaty roczne, a także jednorazowe odszkodowanie w razie dokonania przedwczesnego wyrębu drzewostanu. Obowiązek poniesienia tych opłat powstaje od dnia faktycznego wyłączenia gruntów z produkcji (art. 12 ust. 1 ustawy).

W przypadku gruntów leśnych należnością jest jednorazowa opłata z tytułu trwałego wyłączenia gruntów z produkcji, zaś opłatę roczną ustala się w wysokości 10 % należności wyrażonej w m³ drewna. W razie trwałego wyłączenia opłatę roczną ponosi się przez lat 10, a w przypadku nietrwałego wyłączenia - przez okres tego wyłączenia, nie dłużej jednak niż przez 20 lat od chwili wyłączenia tych gruntów z produkcji.

Jednorazowym odszkodowaniem za przedwczesny wyrąb drzewostanu jest kwota pieniężna ustalana jako różnica między spodziewaną wartością drzewostanu w wieku rębności, określonym w planie urządzania lasu, a wartością w chwili jego wyrębu. W drzewostanach młodszych, w których nie można pozyskać sortymentów drzewnych, odszkodowanie to stanowi wartość kosztów poniesionych na założenie i pielęgnację drzewostanów (art. 12 ust. 5 ustawy).

Ustawa reguluje także sytuację zbycia gruntów wyłączanych z produkcji. W takim przypadku, obowiązek uiszczania opłat rocznych przechodzi na nabywcę. Zbywający jest jednocześnie zobowiązany do uprzedzenia o tym fakcie nabywcy (art. 12 ust. 4 ustawy). W razie zbycia gruntów, dla których wydano już decyzję zezwalającą na wyłączenie gruntów z produkcji, ale faktycznie jeszcze nie wyłączonych z produkcji, obowiązek uiszczenia zarówno należności, jak i opłat rocznych, ciąży na nabywcy, który wyłączył grunt z produkcji. Podobnie, zbywający jest obowiązany uprzedzić nabywcę o tym obowiązku (art. 12 ust. 3 ustawy).

• Wróć do spisu.