Ustawa z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach chemicznych i ich mieszaninach zawiera obowiązek klasyfikacji substancji i mieszanin w celu określenia przynależności do kategorii substancji i mieszanin niebezpiecznych (zob. art. 19 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy obowiązek ten spoczywa na:

1)    w przypadku substancji lub mieszanin wprowadzanych do obrotu - osobie dokonującej
    takiego wprowadzenia,

2)    w przypadku substancji, które nie zostały wprowadzone do obrotu, a art. 6,
    art. 7 ust. 1 lub 5, art. 17 lub art. 18 rozporządzenia nr 1907/2006 przewiduje
    obowiązek rejestracji substancji - osobie dokonującej takiej rejestracji,

3)    w przypadku substancji, które nie zostały wprowadzone do obrotu, a art. 7 ust. 2
    lub art. 9 ust. 2 rozporządzenia nr 1907/2006 przewiduje obowiązek przekazania
    informacji - osobie dokonującej takiego przekazania.

W celu zrozumienia pojęcia „wprowadzania do obrotu" należy sięgnąć do Rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE, zwanego dalej rozporządzeniem nr 1907/2006.

Zgodnie z art. 3 pkt 12 rozporządzenia nr 1907/2006 „wprowadzenie do obrotu" polega na odpłatnym lub nieodpłatnym dostarczaniu lub udostępnianiu stronie trzeciej. Równoznacznym pojęciem z wprowadzeniem do obrotu jest „import", który oznacza fizyczne wprowadzenie na obszar celny Wspólnoty (art. 3 pkt 10 rozporządzenia nr 1907/2006).

A zatem wprowadzającym do obrotu substancję lub mieszaninę, na którym przede wszystkim spoczywać będzie obowiązek klasyfikacji substancji i mieszanin, będzie zarówno „producent", który dostarcza lub udostępnia odpłatnie lub nieodpłatnie tę substancję lub mieszaninę stronie trzeciej, jak i „dystrybutor", który może prowadzić handel hurtowy lub detaliczny. Jeśli chodzi natomiast o „importera", to będzie on w każdym przypadku wprowadzającym do obrotu, także wówczas, gdy sprowadza daną substancję lub mieszaninę spoza obszaru Wspólnoty na własny użytek. Dodać trzeba, że producent, dystrybutor oraz importer powinni posiadać siedzibę na terytorium Wspólnoty, nie jest natomiast istotna forma organizacyjno-prawna tych podmiotów. W przypadku producenta istotne jest ponadto, aby samo wytwarzanie substancji (mieszaniny) również odbywało się na terenie Wspólnoty.

• Wróć do spisu.