Dążąc do realizacji celu, jakim jest ochrona powietrza (por. art. 85 w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska), ustawodawca w art. 95 ustawy przewidział możliwość nałożenia na określone podmioty obowiązku prowadzenia pomiarów poziomów substancji w powietrzu.

Przez poziom taki rozumieć należy, zgodnie z art. 3 pkt 28 ustawy, „stężenie substancji w powietrzu w odniesieniu do ustalonego czasu lub opad takiej substancji w odniesieniu do ustalonego czasu i powierzchni, przy czym:
a) poziom dopuszczalny - jest to poziom substancji, który ma być osiągnięty w określonym
    terminie i który po tym terminie nie powinien być przekraczany; poziom dopuszczalny
    jest standardem jakości powietrza,
b) poziom docelowy - jest to poziom substancji, który ma być osiągnięty w określonym
    czasie za pomocą ekonomicznie uzasadnionych działań technicznych i technologicznych;
    poziom ten określa się w celu zapobiegania lub ograniczania szkodliwego wpływu danej
    substancji na zdrowie ludzi lub środowisko jako całość,
c) poziom celu długoterminowego - jest to poziom substancji, poniżej którego, zgodnie
    ze stanem współczesnej wiedzy, bezpośredni szkodliwy wpływ na zdrowie ludzi
    lub środowisko jako całość jest mało prawdopodobny; poziom ten ma być osiągnięty
    w długim okresie czasu, z wyjątkiem sytuacji, gdy nie może być osiągnięty za pomocą
    ekonomicznie uzasadnionych działań technicznych i technologicznych".

Poziomy substancji w powietrzu określono w wydanym na podstawie art. 86 ustawy Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012 r. w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu.
    

• Wróć do spisu.