§ 17. 1. Standardy emisyjne określa się dla instalacji i urządzeń spalania lub współspalania odpadów innych niż instalacje i urządzenia:
1) w których są spalane lub współspalane wyłącznie następujące odpady:
    a) stanowiące biomasę,
    b) promieniotwórcze,
    c) zwłoki zwierzęce, które są unieszkodliwiane zgodnie z przepisami rozporządzenia
        Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009,
    d) pochodzące z poszukiwań i eksploatacji zasobów ropy naftowej i gazu ziemnego
        na platformach wydobywczych oraz spalane na tych platformach;
2) doświadczalne wykorzystywane do prac badawczo-rozwojowych, prac naukowych i prób
    mających na celu usprawnienie procesu spalania, przerabiających mniej niż 50 Mg
    odpadów rocznie;
3) do spalania gazów uzyskanych w wyniku zgazowania lub pirolizy odpadów, które
    są oczyszczone w takim stopniu, że przed spaleniem nie są już odpadami i ich spalanie
    nie może spowodować emisji większych niż w wyniku spalania gazu ziemnego.
        2. Do będących źródłami instalacji spalania lub współspalania odpadów, w których są spalane lub współspalane:
1) odpady, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a,
2) gazy, o których mowa w ust. 1 pkt 3
- przepisy rozdziału 2 stosuje się odpowiednio.

        § 18. Standardy emisyjne dla instalacji i urządzeń spalania odpadów określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.

        § 19. 1. Standardy emisyjne dla instalacji i urządzeń współspalania odpadów określa załącznik nr 8 do rozporządzenia.
        2. Standardy emisyjne dla instalacji i urządzeń współspalania odpadów, w przypadku:
1) gdy moc cieplna ze spalania odpadów niebezpiecznych przekracza 40% nominalnej mocy
    cieplnej instalacji albo urządzenia,
2) gdy współspalanie odpadów odbywa się w taki sposób, że głównym celem instalacji albo
    urządzenia nie jest wytwarzanie energii lub innych produktów, ale termiczne
    przekształcanie odpadów,
3) współspalania niepoddanych przeróbce zmieszanych odpadów komunalnych, z wyjątkiem
    odpadów innych niż niebezpieczne określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4
    ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2020 r. poz. 797 i 875)
    jako odpady o kodach 20 01 i 20 02
- określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.

        § 20. 1. Standardy emisyjne dla instalacji i urządzeń spalania odpadów uznaje się za dotrzymane, jeżeli w przypadku prowadzenia ciągłych pomiarów wielkości emisji substancji są spełnione jednocześnie następujące warunki:
1) średnie dobowe wartości stężeń pyłu, substancji organicznych w postaci gazów i par
    w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, chlorowodoru, fluorowodoru, dwutlenku
    siarki oraz tlenków azotu, a w przypadku tlenku węgla 97% średnich dobowych wartości
    stężeń w ciągu roku kalendarzowego, licząc od początku roku, nie przekraczają
    standardów emisyjnych tych substancji określonych, jako średnie dobowe, w załączniku
    nr 7 do rozporządzenia;
2) średnie trzydziestominutowe wartości stężeń pyłu, substancji organicznych w postaci
    gazów i par w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, chlorowodoru, fluorowodoru,
    dwutlenku siarki oraz tlenków azotu nie przekraczają wartości A standardów emisyjnych
    tych substancji, określonych w załączniku nr 7 do rozporządzenia, lub 97% średnich
    trzydziestominutowych wartości stężeń tych substancji w ciągu roku kalendarzowego,
    licząc od początku roku, nie przekracza wartości В standardów emisyjnych tych
    substancji, określonych w załączniku nr 7 do rozporządzenia;
3) średnie trzydziestominutowe wartości stężeń tlenku węgla nie przekraczają wartości A
    standardu emisyjnego tej substancji, określonego w załączniku nr 7 do rozporządzenia,
    lub 95% średnich dziesięciominutowych wartości stężeń tej substancji w ciągu 24 godzin
    nie przekracza wartości В standardu emisyjnego tej substancji, określonego
    w załączniku nr 7 do rozporządzenia; w przypadku instalacji i urządzeń spalania
    odpadów, w których temperatura gazu powstałego w procesie spalania wynosi co najmniej
    1100°C przez co najmniej dwie sekundy, dla dokonania oceny średnich wartości
    dziesięciominutowych można zastosować okres siedmiodniowy.
        2. Standardy emisyjne dla instalacji i urządzeń współspalania odpadów uznaje się za dotrzymane, jeżeli w przypadku prowadzenia ciągłych pomiarów wielkości emisji substancji średnie dobowe wartości stężeń pyłu, substancji organicznych w postaci gazów i par w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, chlorowodoru, fluorowodoru, dwutlenku siarki, tlenków azotu oraz tlenku węgla nie przekraczają standardów emisyjnych ustalonych w sposób określony w załączniku nr 8 do rozporządzenia.
        3. W przypadku instalacji i urządzeń współspalania odpadów, dla których standardy emisyjne określa załącznik nr 7 do rozporządzenia, przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio.
        4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1-3, średnie wartości stężeń w okresie pomiarowym ustalonym dla metali ciężkich oraz dioksyn i furanów nie mogą także przekraczać standardów emisyjnych określonych odpowiednio w załącznikach nr 7 i 8 do rozporządzenia.
        5. Dokonując oceny dotrzymywania warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nie uwzględnia się:
1) okresów rozruchu i wyłączania instalacji albo urządzeń, o ile w trakcie ich trwania
    nie są spalane odpady;
2) wpływających na zwiększenie emisji substancji zakłóceń w pracy urządzeń ochronnych
    ograniczających emisję do 60 godzin w roku kalendarzowym, licząc od początku roku.
        6. W przypadku wystąpienia przerw w prowadzeniu ciągłych pomiarów wielkości emisji substancji, przy sprawdzaniu spełniania warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, przepis § 13 ust. 6 stosuje się odpowiednio.
        7. W przypadku prowadzenia okresowych pomiarów wielkości emisji substancji, standardy emisyjne uznaje się za dotrzymane, jeżeli wartości średnie uzyskane w wyniku pomiaru nie przekraczają tych standardów.
        8. Informację o każdym przypadku niedotrzymania warunków, o których mowa w ust. 1-4:
1) prowadzący instalację spalania lub współspalania odpadów przekazuje organowi właściwemu
    do wydania pozwolenia,
2) użytkownik urządzenia spalania lub współspalania odpadów przekazuje wojewódzkiemu
    inspektorowi ochrony środowiska
- w ciągu 24 godzin od momentu stwierdzenia ich niedotrzymania.
        9. Do przekazania informacji, o których mowa w ust. 8, przepis § 15 pkt 1 stosuje się odpowiednio.

        § 21. 1. Proces spalania lub współspalania odpadów nie może być kontynuowany przez okres przekraczający cztery godziny, w przypadku gdy przekraczane są standardy emisyjne.
        2. W okresie, o którym mowa w ust. 1, dla instalacji i urządzeń spalania odpadów średnie trzydziestominutowe stężenie pyłu, tlenku węgla i substancji organicznych wyrażonych jako całkowity węgiel organiczny, przy zawartości 11% tlenu w gazach odlotowych, nie może przekraczać:
1) dla pyłu - 150 mg/m³_u;
2) dla tlenku węgla - 100 mg/m³_u;
3) dla substancji organicznych wyrażonych jako całkowity węgiel organiczny - 20 mg/m³_u.
        3. Łączny czas eksploatacji instalacji albo urządzeń spalania lub współspalania odpadów w warunkach, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać, dla każdej linii technologicznej instalacji albo urządzeń spalania lub współspalania odpadów wyposażonej w odrębne urządzenia ochronne ograniczające emisję, 60 godzin w okresie roku kalendarzowego.
        4. W przypadku wystąpienia zakłóceń w procesach technologicznych i operacjach technicznych lub w pracy urządzeń ochronnych ograniczających emisję, powodujących przekraczanie standardów emisyjnych:
1) natychmiast wstrzymuje się podawanie odpadów do instalacji albo urządzeń spalania lub
    współspalania odpadów, a jeżeli przekraczanie standardów emisyjnych utrzymuje się,
    nie później niż w czwartej godzinie trwania zakłóceń rozpoczyna się procedurę
    zatrzymywania instalacji albo urządzeń w trybie przewidzianym w instrukcji obsługi
    instalacji albo urządzeń;
2) po przekroczeniu rocznego limitu czasu określonego w ust. 3 - natychmiast
    wstrzymuje się podawanie odpadów do instalacji albo urządzeń spalania lub
    współspalania odpadów oraz jednocześnie rozpoczyna się procedurę zatrzymywania
    instalacji albo urządzeń w trybie przewidzianym w instrukcji obsługi instalacji albo
    urządzeń.
        5. Podawanie odpadów do instalacji albo urządzeń spalania lub współspalania odpadów wstrzymuje się natychmiast także w przypadku spadku temperatury w komorze spalania poniżej 850°C, a przy spalaniu odpadów niebezpiecznych zawierających ponad 1% związków chlorowcoorganicznych w przeliczeniu na chlor - poniżej 1 100°C.

        § 22. 1. Gazy odlotowe z instalacji i urządzeń spalania lub współspalania odpadów wprowadza się do powietrza w sposób kontrolowany, przez komin, którego wysokość jest ustalana w taki sposób, aby chronić zdrowie ludzi i środowisko.
        2. Do palnika pomocniczego, który powinien znajdować się w każdej komorze spalania w instalacji i urządzeniu spalania odpadów i który powinien włączać się automatycznie:
1) w przypadku spadku temperatury gazów odlotowych po ostatnim doprowadzeniu powietrza
    spalania poniżej temperatury określonej w § 21 ust. 5,
2) w czasie rozruchu i wyłączania instalacji albo urządzenia, w celu zapewnienia
    utrzymania w tych okresach temperatury określonej w § 21 ust. 5 oraz do czasu spalenia
    odpadów znajdujących się w komorze spalania
- nie podaje się paliw, które mogą spowodować emisje wyższe niż powstające w wyniku
    spalania gazu płynnego, gazu ziemnego lub oleju napędowego.