§ 30. 1. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:
1) emisji całkowitej - rozumie się przez to emisję zorganizowaną i emisję
    niezorganizowaną;
2) emisji niezorganizowanej - rozumie się przez to LZO wprowadzane do powietrza w sposób
    inny niż z gazami odlotowymi, w tym LZO uwalniane z produktów;
3) emisji zorganizowanej - rozumie się przez to LZO wprowadzane do powietrza w sposób
    kontrolowany przez komin lub przez urządzenia ochronne ograniczające emisję;
4) chlorowcowanych LZO - rozumie się przez to LZO zawierające w cząsteczce co najmniej
    jeden atom bromu, chloru, fluoru lub jodu;
5) gazach odlotowych - rozumie się przez to gazy wprowadzane do powietrza przez komin lub
    przez urządzenia ochronne ograniczające emisję;
6) LZO - rozumie się przez to lotne związki organiczne będące związkami organicznymi,
    w tym frakcją kreozotu, mającymi w temperaturze 293,15 К prężność par nie mniejszą
    niż 0,01 kPa, względnie posiadającymi analogiczną lotność w szczególnych warunkach
    użytkowania;
7) mieszaninie - rozumie się przez to mieszaninę określoną w art. 3 pkt 2
    rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
    18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych
    ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji
    Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylającego rozporządzenie Rady
    (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę
    Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE
    (Dz. Urz. UE L 396 z 30.12.2006, str. 1, z późn. zm.);
8) roku - rozumie się przez to rok kalendarzowy lub inny okres obejmujący 12 miesięcy
    kolejno po sobie następujących;
9) rozpuszczalnikach organicznych - rozumie się przez to LZO, które są stosowane
    oddzielnie lub w połączeniu z innymi substancjami i które nie podlegają przemianie
    chemicznej, w celu rozpuszczania surowców, produktów, materiałów odpadowych lub
    zanieczyszczeń, lub LZO, które są stosowane jako czynnik rozpuszczający, czynnik
    dyspergujący, regulator lepkości, regulator napięcia powierzchniowego, plastyfikator
    lub konserwant;
10) wkładzie LZO - rozumie się przez to masę LZO wprowadzonych po raz pierwszy
    do instalacji w okresie roku, oznaczoną jako II, powiększoną o masę LZO odzyskanych
    i ponownie wprowadzonych do instalacji w okresie roku, oznaczoną jako I2;
11) wtórnym wykorzystaniu - rozumie się przez to wykorzystanie odzyskanych z instalacji
    LZO do celów technicznych lub handlowych, wraz z wykorzystaniem w celach
    energetycznych, ale z wyłączeniem końcowego unieszkodliwiania odzyskanych LZO jako
    odpadu;
12) zużyciu LZO - rozumie się przez to wkład LZO do instalacji w okresie roku,
    pomniejszony o masę LZO, które zostały w tym okresie odzyskane w celu ich wtórnego
    wykorzystania;
13) związku organicznym - rozumie się przez to każdy związek zawierający co najmniej atom
    węgla i jeden lub większą ilość atomów wodoru, halogenów, tlenu, siarki, fosforu,
    krzemu lub azotu, z wyjątkiem tlenków węgla i węglanów lub dwuwęglanów
    nieorganicznych.
        2. LZO wprowadzane do powietrza przez:
1) systemy wentylacji grawitacyjnej,
2) systemy mechanicznej wentylacji ogólnej,
3) zawory bezpieczeństwa i zawory odpowietrzające w instalacjach do magazynowania LZO
- z wyjątkiem ich wprowadzania do powietrza przez urządzenia ochronne ograniczające emisję
    LZO, traktuje się jako emisję niezorganizowaną.

        § 31. Standardy emisyjne określa się dla instalacji, w których są używane rozpuszczalniki organiczne i:
1) w których są prowadzone procesy wymienione w załączniku nr 9 do rozporządzenia oraz
2) w przypadku których łączna zdolność produkcyjna wymaga dla danego procesu zużycia LZO
    określonego w załączniku nr 10 do rozporządzenia.

        § 32. Standardy emisyjne LZO określa załącznik nr 10 do rozporządzenia, przy czym:
1) w tabeli 1 są określone dla niektórych instalacji standardy emisyjne:
    a) emisji zorganizowanej, wyrażone jako stężenie LZO w gazach odlotowych,
        w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, i oznaczone jako S₁
    b) emisji niezorganizowanej, wyrażone jako procent wkładu LZO i oznaczone jako S₂,
    c) emisji całkowitej, wyrażone jako stosunek masy LZO do jednostki produktu lub
        surowca i oznaczone jako S₄4;
2) w tabeli 2 są określone dla niektórych instalacji standardy emisyjne:
    a) emisji zorganizowanej, wyrażone jako stężenie LZO w gazach odlotowych,
        w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, i oznaczone jako S₁
    b) emisji niezorganizowanej, wyrażone jako procent wkładu LZO i oznaczone jako S₃,
    c) emisji całkowitej, wyrażone jako procent wkładu LZO i oznaczone jako S₅;
3) w tabeli 3 są określone standardy emisyjne emisji całkowitej dla instalacji powlekania
    nowych pojazdów, których łączna zdolność produkcyjna wymaga zużycia więcej niż 15 Mg
    LZO w ciągu roku, wyrażone jako stosunek masy LZO wprowadzonej do powietrza do:
    a) jednostki powierzchni produktu,
    b) jednostki produktu.

        § 33. 1. Dotrzymanie standardów emisyjnych, o których mowa w § 32 pkt 1 i 2, sprawdza się na podstawie pomiarów wielkości emisji LZO i rocznego bilansu masy LZO, stosując odpowiednio następujące wzory:

1) I1 − (I3 +H + O + W + R + G)
    100 × ____________________________ ≤ S²
I1 + I2

2) I1 − (I3 +H + O + W + R + G)
    100 × ____________________________ ≤ S³
I1 + I2

3) I1 − (I3 +H + O + W + R)
__________________________ ≤ S⁴
                    P
4) I1 − (I3 +H + O + W + R)
100 × __________________________ ≤ S⁵
I1 + I2

gdzie:

I1 - oznacza masę LZO wprowadzonych po raz pierwszy do instalacji w okresie roku,

I2 - oznacza masę LZO odzyskanych i ponownie wprowadzonych do instalacji w okresie roku,

I3 - oznacza masę LZO odzyskanych z instalacji w celu ich wtórnego wykorzystania, ale nie
        jako wkład do instalacji, w okresie roku,

H - oznacza masę LZO zawartych w produktach o wartości handlowej,

O - oznacza masę LZO zawartych w odpadach,

W - oznacza masę LZO zawartych w ściekach,

R - oznacza masę LZO utraconych lub zatrzymanych w urządzeniach ograniczających wielkość
    emisji LZO, nieuwzględnionych w O i W,

G - oznacza masę LZO wprowadzonych do powietrza w sposób zorganizowany,

P -oznacza wielkość produkcji wyrażoną odpowiednio jako ilość, masę, powierzchnię lub
    objętość produktów, a w przypadku instalacji do ekstrakcji tłuszczu zwierzęcego
    i instalacji do ekstrakcji lub rafinowania oleju roślinnego - ilość przerabianego
    surowca.

        2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio do sprawdzania dotrzymywania standardów emisyjnych, o których mowa w § 32 pkt 3, z tym że zamiast S₄ przyjmuje się te standardy emisyjne.
        3. Prowadzący instalację sprawdza dotrzymywanie standardów emisyjnych, w terminie 2 miesięcy od zakończenia roku objętego bilansem. W przypadku niedotrzymania standardów emisyjnych prowadzący instalację przekazuje niezwłocznie informację o tym fakcie organowi właściwemu do wydania pozwolenia, przedkładając roczny bilans masy LZO.

        § 34. 1. Emisja LZO z instalacji, w których prowadzi się procesy wymienione w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 1 w lp. 14, nie może przekraczać łącznie standardów emisyjnych S₁ i S₂ lub standardu emisyjnego S₄.
        2. Emisja LZO z instalacji, w których prowadzi się procesy wymienione w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 2, nie może przekraczać łącznie standardów emisyjnych S₁ i S₃ lub standardu emisyjnego S₅.

        § 35. 1. Dla instalacji, w których są używane:
1) LZO, które zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008
    z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji
    i mieszanin, zmieniającym i uchylającym dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz
    zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz. Urz. UE L 353 z 31.12.2008, str. 1,
    z późn. zm.) są klasyfikowane jako rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie
    na rozrodczość i które mają przypisane zwroty lub które powinny być oznaczone zwrotami
    wskazującymi rodzaj zagrożenia: H340, H350, Н350i, H360D lub H360F,
2) chlorowcowane LZO, które zgodnie z rozporządzeniem, o którym mowa w pkt 1, mają
    przypisane zwroty lub które powinny być oznaczone zwrotami wskazującymi rodzaj
    zagrożenia: H341 lub H351
- stosuje się standard emisyjny S₁ a standard emisji niezorganizowanej tych LZO wynosi 0,
    z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 4.
        2. Standard emisyjny S₁ dla LZO, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli suma mas takich LZO wprowadzanych do powietrza w ciągu jednej godziny jest nie mniejsza niż 10 g, wynosi 2 mg/m3u. Standard ten dotyczy sumarycznego stężenia takich LZO bez przeliczenia na całkowity węgiel organiczny.
        3. Standard emisyjny S1 dla chlorowcowanych LZO, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli suma mas takich LZO wprowadzanych do powietrza w ciągu jednej godziny jest nie mniejsza niż 100 g, wynosi 20 mg/m³_u. Standard ten dotyczy sumarycznego stężenia takich LZO bez przeliczenia na całkowity węgiel organiczny.
        4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do instalacji, w których prowadzi się proces wymieniony w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 1 w lp. 6 oraz do LZO, o których mowa w § 30 ust. 2 pkt 3, a przepisu ust. 3 nie stosuje się także do instalacji, w których prowadzi się proces wymieniony w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 1 w lp.
        5. W takich przypadkach LZO mogą być wprowadzane do powietrza w sposób zorganizowany lub niezorganizowany i wówczas stosuje się odpowiednie standardy emisyjne określone w załączniku nr 10 do rozporządzenia.

        § 36. 1. Przepisów § 32 nie stosuje się do instalacji, w których nie są dotrzymywane standardy emisyjne, ale dla których:
1) jest spełniony warunek planu obniżenia emisji określony w załączniku nr 11
    do rozporządzenia albo
2) prowadzący instalację opracuje plan obniżenia emisji, którego realizacja zapewni
    spełnienie warunku obniżenia emisji równoważnego temu, które zostałoby osiągnięte przy
    zastosowaniu standardów emisyjnych.
        2. W przypadku planu obniżenia emisji, o którym mowa w ust. 1 pkt 2:
1) punkt odniesienia do równoważnego obniżenia emisji powinien w możliwie najwyższym
    stopniu odpowiadać emisji LZO, która nastąpiłaby wówczas, gdyby nie podjęto żadnych
    działań zmierzających do obniżenia emisji;
2) równoważne obniżenie emisji z instalacji nowo zbudowanych, które zostaną oddane
    do użytkowania, powinno nastąpić z dniem oddania instalacji do użytkowania;
3) warunki realizacji planu uwzględniają czas niezbędny do zastąpienia mieszanin
    zawierających LZO stosowanych w instalacjach substytutami niezawierającymi LZO lub
    zawierającymi mniejsze ilości LZO, w tym substytutami, które są w fazie opracowania.
        3. W terminie 2 miesięcy od zakończenia każdego roku objętego planem obniżenia emisji prowadzący instalację przekazuje organowi właściwemu do wydania pozwolenia sprawozdanie dotyczące poprzedniego roku, zawierające odpowiednio:
1) sprawdzenie spełnienia warunku planu obniżenia emisji określonego w załączniku nr 11
    do rozporządzenia albo
2) rozliczenie planu obniżenia emisji, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w tym roczny bilans
    masy LZO.
        4. Do przekazania, o którym mowa w ust. 3, przepis § 15 stosuje się odpowiednio.
        5. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do LZO, o których mowa w § 35 ust. 1.

        § 37. Przepisów § 32 pkt 1 nie stosuje się do instalacji, w których prowadzi się proces wymieniony w załączniku nr 10 do rozporządzenia w tabeli 1 w:
1) lp. 11 - jeżeli LZO nie mogą być wprowadzane z tych instalacji do powietrza w sposób
    zorganizowany, w szczególności do powlekania samolotów, statków i pociągów; w takim
    przypadku stosuje się warunek planu obniżenia emisji albo plan obniżenia emisji,
    o których mowa w § 36 ust. 1;
2) lp. 7 - jeżeli masa LZO zawartych w materiale czyszczącym, używanym w tych
    instalacjach, jest nie większa niż 30% masy tego materiału.

        § 38. 1. Standardy emisyjne LZO, o których mowa w § 32, z instalacji, w której prowadzi się dwa lub więcej procesów wymienionych w załączniku nr 9 do rozporządzenia, uznaje się za dotrzymane, jeżeli wielkość emisji LZO wprowadzanych do powietrza łącznie z tych procesów jest nie większa niż łączna wielkość emisji LZO, jaka następowałaby w przypadku dotrzymywania standardów emisyjnych.
        2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do LZO, o których mowa w § 35 ust. 1.

        § 39. 1. W przypadku prowadzenia ciągłych pomiarów wielkości emisji LZO, standard emisyjny S1 uznaje się za dotrzymany, jeżeli średnia dwudziestoczterogodzinna wielkość emisji LZO w gazach odlotowych dla faktycznych godzin pracy instalacji nie przekracza tego standardu oraz są spełnione następujące warunki:
1) średnia piętnastominutowa wielkość emisji LZO nie przekracza 150% tego standardu -
    w przypadku instalacji, w których prowadzi się procesy wymienione w załączniku nr 10
    do rozporządzenia w tabeli 1 w lp. 8 i 9;
2) średnia jednogodzinna wielkość emisji LZO nie przekracza 150% tego standardu -
    w przypadku instalacji innych niż określone w pkt 1.
        2. Średnie dwudziestoczterogodzinne wielkości emisji LZO oblicza się jako średnią arytmetyczną ze wszystkich odczytów, z tym że w obliczeniach nie uwzględnia się okresów rozruchu i wyłączania instalacji oraz konserwacji wyposażenia. Regularnie przebiegających faz danego procesu w instalacji nie traktuje się jako rozruchu i wyłączania instalacji.
        3. W przypadku wystąpienia przerw w wykonywaniu ciągłych pomiarów wielkości emisji LZO, przy sprawdzaniu spełniania określonych w ust. 1 warunków uznawania standardu emisyjnego S1 za dotrzymany, przepis § 13 ust. 6 stosuje się odpowiednio.
        4. W przypadku prowadzenia okresowych pomiarów wielkości emisji LZO, standard emisyjny S1 uznaje się za dotrzymany, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
1) średnia jednogodzinna wielkość emisji LZO nie przekracza 150% tego standardu;
2) średnia ze wszystkich odczytów nie przekracza tego standardu.
        5. W przypadku LZO, o których mowa w § 35 ust. 1, dotrzymanie standardu emisyjnego S1 sprawdza się na podstawie sumy stężeń danych, indywidualnych LZO, a w pozostałych przypadkach na podstawie stężenia całkowitego węgla organicznego.
        6. W przypadku prowadzenia pomiarów wielkości emisji LZO nie uwzględnia się objętości gazów dodanych do gazów odlotowych w celu ich chłodzenia lub rozcieńczania.

        § 40. W przypadku gdy substancje lub mieszaniny zostaną z uwagi na zawartość LZO zaklasyfikowane jako rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość, zgodnie z rozporządzeniem, o którym mowa w § 35 ust. 1 pkt 1, i zostaną im przypisane zwroty lub powinny być one oznaczone zwrotami wskazującymi rodzaj zagrożenia: H340, H350, H350i, H360D lub H360F, instalacje, w których są one używane, należy dostosować do wymagań wynikających z niniejszego rozdziału, nie później niż w terminie roku od daty dokonania tej klasyfikacji.