Do obowiązków prowadzącego instalację (podmiotu uprawnionego na podstawie określonego tytułu prawnego do władania instalacją w celu jej eksploatacji zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska) i użytkownika urządzenia (podmiotu uprawnionego na podstawie określonego tytułu prawnego do władania urządzeniem w celu jego eksploatacji zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska), z których wprowadzane są substancje do powietrza, należy prowadzenie okresowych pomiarów emisji substancji do powietrza (por. art. 147 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska).

Wymagania odnośnie prowadzenia tych pomiarów, zgodnie z postanowieniami art. 148 ustawy, skonkretyzowane zostało w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 30 października 2014 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody. Określa ono:
- przypadki, w których są wymagane okresowe pomiary emisji z instalacji,
     źródła spalania paliw, albo urządzenia spalania lub współspalania odpadów,
     oraz częstotliwości prowadzenia tych pomiarów,
- zakres wykonywania niektórych pomiarów,
- referencyjne metodyki wykonywania pomiarów,
- sposób ewidencjonowania przeprowadzonych pomiarów.

Prowadzenie okresowych pomiarów emisji do powietrza uregulowane zostało w ww. rozporządzeniu przede wszystkim w paragrafach 2 – 7 i 11-12.

Zgodnie z tymi przepisami pomiary okresowe emisji do powietrza wykonuje się dla następujących instalacji, źródeł spalania paliw lub urządzeń:

1) źródeł spalania paliw wymagających pozwolenia na wprowadzanie gazów lub
     pyłów do powietrza albo pozwolenia zintegrowanego, do których stosuje się
     przepisy rozporządzenia Ministra Klimatu z dnia 24 września 2020 r.
    w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania
    paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów, albo
         które stanowią silnik Diesla lub kotły odzysknicowe w instalacjach
         do produkcji masy celulozowej, o nominalnej mocy cieplnej mniejszej niż
         100 MW. Dokonując kwalifikacji źródła spalania paliw pod odpowiednią
         częstotliwość wykonywania pomiarów (ciągle lub okresowe), należy
         uwzględnić tzw. zasady łączenia, określone w art. 157a ust. 2 ustawy. W przypadku
         zastosowania pierwszej lub drugiej zasady łączenia, pomiary powinny
         obejmować emisję ze wszystkich części źródła pracujących w danym sezonie
         lub okresie. Pomiary te wykonuje się:
        -    dwa razy w roku, raz w sezonie zimowym (październik-marzec) oraz raz
         w sezonie letnim (kwiecień-wrzesień),
        -    w przypadku instalacji lub źródeł pracujących sezonowo w okresie
        nieprzekraczającym sześciu miesięcy, pomiary emisji do powietrza prowadzi
            się raz w roku w okresie pracy instalacji lub źródeł.
        - w przypadku emisji rtęci do powietrza ze źródła o nominalnej mocy
            cieplnej nie mniejszej niż 50 MW, opalanego węglem kamiennym lub
            brunatnym, pomiary prowadzi się raz do roku (dla istniejących źródeł
            obowiązek ten wchodzi w życie od dnia 1 stycznia 2016 r.).

2) instalacji albo urządzeń spalania lub współspalania odpadów,
     w przypadku substancji i parametrów wymienionych w tabeli B załącznika nr 3
     do rozporządzenia z dnia 30 października 2014 r. Pomiary te wykonuje się:
     - co najmniej raz na sześć miesięcy, a przez pierwszy rok eksploatacji
     instalacji lub urządzeń - co najmniej raz na trzy miesiące.

Ponadto w paragrafie 4 rozporządzenia wymieniono przypadki, w których nie stosuje się obowiązku prowadzenia pomiarów wskazanych dla instalacji (urządzeń) spalania lub współspalania odpadów, w tym wyjątki dotyczące różnych grup odpadów, dla których w tym zakresie należy stosować przepisy, odnoszące się do źródeł spalania paliw (patrz. pkt. 1).

3) instalacji do przetwarzania azbestu lub produktów zawierających azbest,
     jeżeli ilość surowego azbestu zużywana w tych procesach przekracza
     100 kg/rok. Pomiary te wykonuje się:
     - z częstotliwością raz na sześć miesięcy,
     - pomiary mogą być prowadzone raz na rok, jeżeli wyniki kolejnych dziesięciu
         pomiarów nie różnią się między sobą o więcej niż 5 %.

4) instalacji do produkcji dwutlenku tytanu, w przypadku stosowania reakcji
     sulfatyzacji lub chlorowania oraz w przypadku substancji i procesów
     technologicznych, wskazanych w paragrafie 6 ust. 2-3 rozporządzenia z dnia 30 października 2014 r. Pomiary te wykonuje się:
     - z częstotliwością co najmniej raz na kwartał lub raz na rok, w zależności
          od rodzaju substancji.


5) instalacji wykorzystujących LZO (lotne związki organiczne), do których
     stosuje się przepisy rozporządzenia Ministra Klimatu z dnia 24 września 2020 r.
    w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania
    paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów , jeżeli spełnienie wymagań wynikających z tych przepisów wymaga stosowania urządzeń ograniczających wielkość emisji LZO, a także jeżeli z jednego emitora są wprowadzane do powietrza LZO w ilości średnio do 10 kg/h w przeliczeniu na emisję całkowitego węgla organicznego. Pomiary te wykonuje się:
  - z częstotliwością raz na rok.

    

• Wróć do spisu.