Eksploatacja instalacji, a więc stacjonarnych urządzeń technicznych, ich zespołów powiązanych technologicznie, do których tytułem prawnym dysponuje ten sam podmiot i położonych na terenie jednego zakładu, a także budowli niebędących urządzeniami technicznymi ani ich zespołami, mogących spowodować emisję gazów lub pyłów do powietrza jest w wielu przypadkach dozwolona dopiero po uzyskaniu pozwolenia na wprowadzanie do środowiska substancji lub energii (art. 180 ustawy). Pozwolenie jest wydawane na czas oznaczony nie dłuższy niż 10 lat (art. 188 ust. 1 ustawy).

O tym, które instalacje nie wymagają uzyskania pozwolenia, informuje wydane na podstawie art. 220 ust. 2 ustawy, Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie przypadków, w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga pozwolenia,które obowiązuje do końca 2010 roku. Z dniem 1 stycznia 2011 roku wchodzi w życie nowe Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie przypadków, w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga pozwolenia.

Pozwolenie na wprowadzanie do środowiska substancji lub energii może przybrać jedną z form wskazanych w art. 181 ustawy, przy czym w przypadku gazów lub pyłów będzie to:
- pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, uregulowane w Rozdziale 5
    Działu IV ustawy Prawo ochrony środowiska lub
- pozwolenie zintegrowane, które uwzględnia również zagadnienie emisji gazów lub pyłów
    do powietrza, uregulowane w Rozdziale 4 Działu IV tej ustawy.

Co ważne dla ustalenia zakresu obowiązków prowadzącego instalację, uzyskanie pozwolenia zintegrowanego wyłącza konieczność ubiegania się o pozostałe rodzaje pozwoleń sektorowych, wymienionych w art. 181 ustawy.

• Wróć do spisu.