Ustawa z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody w art. 17 zawiera katalog zabronionych na terenie parków krajobrazowych. Zabrania się na tych obszarach:

1. realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu
    przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku
    i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
    oddziaływania na środowisko,
2. umyślnego zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia ich nor, legowisk,
    innych schronień i miejsc rozrodu oraz tarlisk i złożonej ikry, z wyjątkiem
    amatorskiego połowu ryb oraz wykonywania czynności w ramach racjonalnej gospodarki
    rolnej, leśnej, rybackiej i łowieckiej,
3. likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych, jeżeli
    nie wynikają z potrzeby ochrony przeciwpowodziowej lub zapewnienia bezpieczeństwa
    ruchu drogowego lub wodnego lub budowy, odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy
    urządzeń wodnych,
4. pozyskiwania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym
    kopalnych szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów i bursztynu,
5. wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac
    z zabezpieczeniem przeciwsztormowym, przeciwpowodziowym lub przeciwosuwiskowym
    lub budową, odbudową, utrzymaniem, remontem lub naprawą urządzeń wodnych,
6. dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli zmiany te nie służą ochronie przyrody
    lub racjonalnej gospodarce rolnej, leśnej, wodnej lub rybackiej,
7. budowania nowych obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek,
    jezior i innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem obiektów służących turystyce wodnej,
    gospodarce wodnej lub rybackiej,
8. lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 200 m od krawędzi brzegów
    klifowych oraz w pasie technicznym brzegu morskiego,
9. likwidowania, zasypywania i przekształcania zbiorników wodnych, starorzeczy
    oraz obszarów wodno-błotnych,
10. wylewania gnojowicy, z wyjątkiem nawożenia własnych gruntów rolnych,
11. prowadzenia chowu i hodowli zwierząt metodą bezściółkową,
12. utrzymywania otwartych rowów ściekowych i zbiorników ściekowych,
13. organizowania rajdów motorowych i samochodowych,
14. używania łodzi motorowych i innego sprzętu motorowego na otwartych zbiornikach
     wodnych.

Analogiczne postanowienia dotyczące obszarów chronionego krajobrazu zamieszczone zostały w art. 24 ustawy. Zgodnie z nim, na takim terenie można wprowadzić następujące zakazy:

1) zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia ich nor, legowisk, innych schronień
    i miejsc rozrodu oraz tarlisk, złożonej ikry, z wyjątkiem amatorskiego połowu ryb
    oraz wykonywania czynności związanych z racjonalną gospodarką rolną, leśną, rybacką
     łowiecką,
2) realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu
    przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku
    i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
    oddziaływania na środowisko,
3) likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych, jeżeli
    nie wynikają one z potrzeby ochrony przeciwpowodziowej i zapewnienia bezpieczeństwa
    ruchu drogowego lub wodnego lub budowy, odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy
    urządzeń wodnych,
4) wydobywania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym
    kopalnych szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów i bursztynu,
5) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem
    prac związanych z zabezpieczeniem przeciwsztormowym, przeciwpowodziowym
    lub przeciwosuwiskowym lub utrzymaniem, budową, odbudową, naprawą lub remontem
    urządzeń wodnych,
6) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli służą innym celom niż ochrona przyrody
    lub zrównoważone wykorzystanie użytków rolnych i leśnych oraz racjonalna gospodarka
    wodna lub rybacka,
7) likwidowania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy i obszarów wodno-błotnych,
8) lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek,
    jezior i innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem urządzeń wodnych oraz obiektów
    służących prowadzeniu racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej,
9) lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 200 m od linii brzegów
    klifowych oraz w pasie technicznym brzegu morskiego.

• Wróć do spisu.